Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Η είδηση ότι το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), επιζητεί την κατάργηση του αβάτου του Αγίου Όρους, λύπησε τους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), συμπεριφέρεται ως υπερ-εκκλησία, με την αυθαίρετη στάση του στο θέμα του αβάτου του Αγίου Όρους. Πως είναι δυνατό να γίνει αποδεκτό αυτό το απαράδεκτο αίτημα;
Να αποφασίζουν οι αιρετικές κοινότητες των Μεννονιτών για το άβατο του Αγίου όρους; Να αποφασίζουν οι αιρετικές κοινότητες των Πεντηκοστιανών για το άβατο του Αγίου όρους; Να αποφασίζουν οι αιρετικές κοινότητες των Μεθοδιστών για το άβατο του Αγίου όρους; Να αποφασίζουν οι αιρετικές κοινότητες των Λουθηρανών για το άβατο του Αγίου όρους; Να αποφασίζουν οι αιρετικές κοινότητες των Πρεσβυτεριανών και λοιπών Προτεσταντών για το άβατο του Αγίου όρους; Να αποφασίζουν οι αιρετικές κοινότητες των Παλαιοκαθολικών, αλλά και οι λοιπές αιρετικές κοινότητες για το άβατο του Αγίου όρους; Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν μπορούμε να δεχθούμε κάτι τέτοιο.
Ποιος αμφιβάλλει ότι το Π.Σ.Ε. είναι η σύγχρονη συγκρητιστική Βαβέλ, όπου το μεγαλύτερο μέρος του αποτελείται από τις σύγχρονες αιρετικές προτεσταντικές παραφυάδες; Ο λόγος του Αρχιμανδρίτη Γεώργιου Καψάνη για το Π.Σ.Ε. «Η φωνή των Ορθοδόξων (στο Π.Σ.Ε.) χάνεται μέσα στη χοάνην των πολυπληθών προτεσταντικών παραφυάδων», ερμηνεύει επακριβώς την Ορθόδοξη παρουσία στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), αλλά και προδιαγράφει και τους συνεπακόλουθους καρπούς της εκεί Ορθόδοξης παρουσίας.
Να υπενθυμίσουμε και την επιστολή που στάληκε από τις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους, προς μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο (3/16 Μαΐου 2005), για τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, στην οποία επισημαίνετο ότι «…καθώς και μόνη η ύπαρξις και λειτουργία αυτού ενέχει τας επικινδύνους και απαραδέκτους εκκλησιολογικώς ιδέας του συγκρητισμού, της σχετικοποιήσεως των Ιερών Κανόνων…».
Αντιλαμβάνεται κανείς το απαράδεκτο και ανώφελο, αλλά και επιζήμιο της συμμετοχής σε τούτη τη σύγχρονη συγκρητιστική Βαβέλ του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών. «Καλόν το ειρηνεύειν προς πάντας, αλλ’ ομονοούντας προς την ευσέβειαν» λέγει ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός. Πως μπορεί ως Ορθόδοξοι να συμμετέχουμε σε αυτό το συγκρητιστικό συνοθύλευμα, όπου προεξάρχει το πλήθος των προτεσταντικών παραφυάδων;
Πως είναι δυνατό να γίνει αποδεκτό, το απαράδεκτο αίτημα για κατάργηση του αβάτου του Αγίου Όρους; Γιατί συμπεριφέρεται ως υπερ-εκκλησία το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών; Ας γίνει η στάση του Π.Σ.Ε. για το άβατο του Αγίου Όρους, αφορμή για έξοδο από τη σύγχρονη αυτή συγκρητιστική Βαβέλ.