Στις 28 Οκτωβρίου γιορτάζουμε την αντίσταση του Ελληνικού λαού
απέναντι στους τότε εχθρούς μας , και τώρα φίλους μας, Ιταλούς και
Γερμανούς. Ρίγη συγκινήσης κυριεύουν «το είναι μας» για το λαμπρό και
ένδοξο «ΟΧΙ»,ενάντια στον κατακτητή. Ένα «ΟΧΙ» ικανό να ανάψει ο
πόλεμος στα βουνά της Αλβανίας θεριεύοντας την φιλοπατρία και τα
ιδανικά του Έλληνα για αγώνες τόλμης και αυτοθυσίας. Για την Ελλάδα
μας, που πάντα η δόξα, της έπλεκε στεφάνια από δάφνη και μυρτιά για να
στεφανώσει και στο έπος του 40 τα παλικάρια μας, που έτρεχαν με χαρά
να πολεμήσουν, παίρνοντας βοήθεια και παρηγοριά από την ίδια μας την
Παναγιά καθώς ομολογούσαν.
Πέρασαν χρόνια δύσκολα, το γένος δοκιμάστηκε, άντεξε και συνέχισε την
πορεία του μέσα στο χρόνο και την ιστορία. Φτάσαμε στο σήμερα.
Σημαιοστολισμοί, παρελάσεις, και διάφορες εκδηλώσεις δημιουργούν
εσωτερικό ξεσηκωμό, και αίσθημα ευφορίας και υπερηφάνειας για τους
προγόνους μας.
Τι σχέση έχει όμως το σκεπτικό το τωρινό, ημών των απογόνων, με το
αλλοτινό και ηρωικό των ένδοξων προγόνων; Δύσκολοι πάλι οι καιροί. Να
βαρυγκωμούμε, εστιάζοντας στα οικονομικά, μες στην απόγνωσή μας,
μακριά από αξίες και Θεό, στάση που δεν μας ταιριάζει. Στην άκρη
θέλουν το Θεό οι εθνοσωτήρες όλοι. Και μείς μαλθακοί και άβουλοι, στη
μοίρα αφημένοι, απ’ το μυαλό μας δεν περνά πως, αν εμείς το θέλουμε,
τότε ο Θεός θα πράξει. Αν έλθουμε «εις εαυτόν» και πάμε όλοι κοντά
Του, τη λύση έχει έτοιμη για τα πιστά παιδιά Του.
Για του λόγου το αληθές, σας παραθέτω την εξομολόγηση
ενός Γέροντα, στη συνάντηση μαζί του. Μου είπε: παιδί μου, Ιωάννη, η
Παναγία δεν θα αφήσει την Ελλάδα, θα τη σώσει στο τέλος. Όχι διότι το
αξίζουμε σαν λαός με την συμπεριφορά μας στις μέρες μας, αλλά, διότι
τούτος ο τόπος είναι ποτισμένος με αίμα αγίων και χάριν αυτών των
αγίων σκανδαλωδώς η Παναγία την βοηθάει και θα βοηθήσει την πατρίδα
μας. Πρέπει λοιπόν κι εμείς σαν λαός ευσεβής που είμαστε, άσχετα αν το
τελευταίο διάστημα παραστρατήσαμε, να πέσουμε στα γόνατα με δάκρυα στα
μάτια, να μετανοήσουμε , να αλλάξουμε τρόπο ζωής και σκέψης, να
ζητήσουμε ταπεινά βοήθεια από τον Θεό και την Παναγία και τους αγίους,
που δόξα τω Θεώ έχουμε πάρα πολλούς. Μόνο ο Θεός και η Παναγία μπορούν
να βοηθήσουν, αρκεί να το θέλουμε και εμείς. Ο Θεός είναι τόσο
ευγενικός, σέβεται την ελευθερία μας και δεν κάνει τίποτε, αν εμείς
δεν του το ζητήσουμε. Ακόμη και τον παράλυτο του Ευαγγελίου τον ρωτάει
ο Χριστός «θέλεις υγιής γενέσθαι»; Δεν τον γιατρεύει με το ζόρι.
Όσο και αν παρακαλάμε ανθρώπους να μας «σώσουν» δεν θα το κάνουν, αν
δεν έχουν ίδιον όφελος. Πάντα οι ξένοι τα δικά τους συμφέροντα
κοιτούσαν να εξυπηρετήσουν, ποτέ τα δικά μας. Η ιστορία μας διδάσκει .
Όπως πριν, έτσι και τώρα, ας στρέψουμε το βλέμμα στον ουρανό να
ικετεύσουμε την γλυκιά την Παναγιά, με ταπεινό φρόνημα και δεν θα
αργήσει να έρθει η βοήθεια. Τώρα είναι η στιγμή να αποκτήσουμε
αγωνιστικό φρόνημα, να παλέψουμε για τα ιδανικά της φυλής μας που
έχουν από τον καιρό ξεθωριάσει, να ρουφήξουμε τους αγνούς χυμούς από
τις ρίζες του δένδρου της φυλής μας, που είναι η Ορθοδοξία και ο
Ελληνισμός. Ίσως κάποιοι μας «κατηγορήσουν» και να μας πουν
εθνικιστές. Δεν πειράζει εμείς θα αγαπάμε την πατρίδα μας ,το έθνος
μας και ας λέγουν ότι θέλουν. Γίνεται προσπάθεια από διάφορα κέντρα
παγκοσμιοποίησης, η αγάπη για την πατρίδα να θεωρείται κάτι κακό. Δεν
θα τους ακούσουμε. Εμείς θα πορευτούμε με πυξίδα την ιστορία μας.
Φτάνει τόση κακομοιριά, τόση μελαγχολία, τόση θλίψη και απογοήτευση.
Ζούμε σε μια από τις ωραιότερες χώρες του πλανήτη, σε έναν
ευλογημένο τόπο. Αρκετά με την εξάρτηση από τους έξω. Πρέπει να
απαλλαγούμε απ’ αυτούς και να χαρούμε τον όμορφο τόπο που μας αξίωσε ο
Θεός να γεννηθούμε και να ζήσουμε. Το μέλλον μάς ανήκει. Στο χέρι μας
είναι να κάνουμε πολλά και πρέπει να τα κάνουμε, διότι το χρωστάμε σ’
αυτούς που έχυσαν το αίμα τους γι’ αυτόν τον τόπο, και σ’ αυτούς που
θα ’ρθουν να ζήσουν σ’ αυτόν τον τόπο, στα παιδιά μας.
ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗΣ
Υπεύθυνος Τμήματος Βεροίας
του Συλλόγου Φίλων των Απανταχού Κρυπροχριστιανών