χιλιάδες μουσουλμάνοι αναμειγνύονται με τους χριστιανούς ικετεύοντας για ένα «σύγχρονο θαύμα» σε όλα τα τους προβλήματα που ταλανίζουν τους ίδιους και τις οικογένειες τους.
Δεκάδες Τούρκοι ιμάμηδες , ειδικά τώρα επί εποχή του σουλτάνου Ερντογάν, στην πλατεία της νήσου Πριγκήπου προσπαθούν, μάταια όμως, να πείσουν τους μουσουλμάνους πιστούς να γυρίσουν πίσω και να μην πάνε να προσκυνήσουν το Άγιο χριστιανό καβαλάρη της χριστιανοσύνης που πάντα «ακούει» τις φωνές των ευσεβών και πιστών ανθρώπων από όπου και να προέρχονται, και ο οποίος μέχρι τώρα έχει βοηθήσει πολλούς Τούρκους και χριστιανούς …στα τάματα τους.
Μιλάμε για συνωστισμό δεκάδων χιλιάδων Τούρκων, που περιμένουν ατέλειωτες ώρες για να να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά, αφήνοντας σημειωμένα δίπλα από αυτήν με τις ανθρώπινες παρακλήσεις τους, …για υγεία, ευτυχία , καλό γάμο, και πολλά άλλα.
Χιλιάδες μουσουλμάνοι…στην σύγχρονη ισλαμική Τουρκία του ακραιφνούς φανατικού ισλαμιστή Ερντογάν ( Λαζός ο ίδιος στην καταγωγή με προγόνους χριστιανούς) , πιστεύουν και κάνουν τάματα στον Άη Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο , κουδουνά , ή όπως αλλιώς ονομάζουν έναν από τους μεγαλύτερους Αγίους της χριστιανοσύνης.
Κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου χιλιάδες Τούρκοι συνωστίζονται στην νήσο Πρίγκηπο και κάνουν την ευχή τους στον Άγιο.
Αυτοί οι μουσουλμάνοι μαζί με τους χριστιανούς ξετυλίγουν μια κλωστή μέχρι πάνω το μοναστήρι, ενώ όσο ανεβαίνουν το δικό τους «ανηφορικό δρόμο » δεν πρέπει να μιλήσουν σε κανέναν , λέγοντας από μέσα τους μόνο την ευχή . Όλοι ανέβαιναν βουβοί προς τον Αϊ-Γιώργη!
Στην πλειονότητά του το μουσουλμανικό ποίμνιο του ΑϊΓιώργη του Κουδουνά αποτελείται από γυναίκες με βαθιά πίστη.
Αυτό όμως αποτελεί μια πρώτη ανάγνωση …επιφανειακή. Πολλές από αυτές τις μουσουλμάνες γυναίκες έλεγαν ότι όταν έφτιαχναν ψωμί στο σπίτι τους « το σταύρωναν» , χωρίς να ξέρουν τι σημαίνει απλά έτσι το είχαν «πάρει» από τις μανάδες και τις γιαγιάδες τους.
Σαφώς και με μια λεπτομερέστερη έρευνα , πολλοί από αυτούς πιστούς «μουσουλμάνους» έχουν προγόνους χριστιανούς, ενώ πολλοί έρχονται επειδή άκουσαν τις θαυματουργές ιδιότητες του Αγίου Γεωργίου, άλλοι από περιέργεια.
Ολοι τους όμως μαζί με τους πιστούς χριστιανούς είναι εκεί, αναμένοντας υπομονετικά πολλές ώρες, για να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου όλων των ανθρώπων και να του «πουν» με το δικό τους τρόπο το πρόβλημα τους.
Το μοναστήρι δεσπόζει επιβλητικά στην κορυφή του νότιου λόφου της Πριγκήπου, του μεγαλύτερου και ίσως ωραιότερου από όλα τα Πριγκηπονήσια στη θάλασσα του Μαρμαρά.
Πρόκειται για το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά, όπου ενώνονται οι προσευχές χριστιανών και μουσουλμάνων που συρρέουν κατά χιλιάδες, για να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου και να ζητήσουν να εισακούσει τις παρακλήσεις τους.
Η παράδοση θέλει τη μονή να χτίστηκε το 963, όταν βασίλευε ο Νικηφόρος Φωκάς, και τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου να έχει δοθεί στο μοναστήρι από τη γυναικεία Μονή της Ειρήνης της Αθηναίας.
Η εικόνα αυτή έμεινε χωρίς να υποστεί καμία φθορά μέχρι την εύρεσή της από κάποιο βοσκό. Σύμφωνα με το θρύλο, ο βοσκός είδε στον ύπνο του τον Άη Γιώργη να του προτείνει να ανέβει στο λόφο για να τον βρει. Του είπε να σκάψει εκεί όπου θα άκουγε κουδούνια να χτυπούν. Έτσι και έγινε.
Ο βοσκός ακολούθησε κατά γράμμα αυτά που του είπε ο Άγιος και βρήκε την εικόνα σκεπασμένη από μια αρμαθιά κουδούνια, γι’ αυτό πήρε την ονομασία «Κουδουνάς».
Στη συνέχεια, επανίδρυσε τη μονή προς τιμή του Αγίου. Από τότε δίνονται στους χιλιάδες προσκυνητές κουδουνάκια ως ευλογία του Αγίου τα οποία κατά τους ίδιους «θαυματουργούν».
Σύμφωνα με την παράδοση και μέχρι σήμερα, όσοι κάνουν τάμα παίρνουν ένα «κουδουνάκι» και όταν υλοποιείται το τάμα τους το επιστρέφουν, φέρνοντας στο μοναστήρι λάδι, χρήματα κ.ά.
Το μοναστήρι γιορτάζει δύο φορές το χρόνο. Του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Θέκλας, στις 24 Σεπτεμβρίου, όταν θα συρρεύσει και πάλι μεγάλο πλήθος προσκυνητών.
Πηγή