Μόλις τελείωσα την εξομολόγηση και επέστρεψα στο καλυβάκι μου. Μα όμως ένας λογισμός ταλανίζει τον νου. Απέναντί μου σήμερα βρέθηκαν ψυχές και ψυχές. Είχαν ένα κοινό στοιχείο. Όλες κάτι έψαχναν…
Υγεία, εργασία, σύζυγο, ηρεμία, ησυχία, χρήματα, ξεκούραση και άλλα όμοια.
Και αναρωτιέμαι…
Πότε άραγε θα ψάξουμε να βρούμε ταπείνωση, μετάνοια, προσευχή, προσοχή, σιωπή, αγάπη;
Πότε άραγε θα ψάξουμε τον τρόπο να βάλουμε τον Χριστό στη ζωή μας;
Πότε άραγε θα φωνάξουμε σιωπηλά «Ναι! Έρχου Κύριε Ιησού»;
Πότε άραγε θα ζήσουμε την όντως χαρά της παρουσίας του Χριστού στον βίο μας;
Ιδού καιρός αγώνος…!
Ευχές και ευλογίες πατρικές.
+ ι. Π.
