Σε Ι.Μονή των Μετεώρων ανηφόρισα και σήμερα, όπως συνηθίζω άλλωστε, για τους τέταρτους Χαιρετισμούς.Δυστυχώς δε μπόρεσα να συγκεντρωθώ όσο θα ήθελα, αφού γι αυτό φρόντισαν οι τουρίστες – μόνο ως τουρίστες θα μπορούσα να τους χαρακτηρίσω και όχι ως προσκυνητές – οι οποίοι μπέρδεψαν το τσιπουράδικο με το μοναστήρι.
Άνθρωποι μέσης κυρίως ηλικίας, Έλληνες φυσικά, αποφάσισαν να εκδράμουν με πούλμαν σε κάποιο μοναστήρι, υποτίθεται για να τιμήσουν την Υπεραγία Θεοτόκο.
Το κινητό ανά χείρας λοιπόν για τις απαραίτητες σέλφι, οχλαγωγία καφενείου χωρίς ίχνος σεβασμού στο ιερό του χώρου,εισβολή και κατάληψη ακόμα και στους χώρους και στα στασίδια που προορίζονται για τις ψυχές που μονάζουν και φυσικά αν διακριτικά προσπαθούσε κάποιος να τους πει να ησυχάσουν και να σεβαστούν το μέρος όπου βρίσκονται, τότε συμπεριφέρονταν με τη γνωστή βλακώδη αντίδραση του νεοέλληνα που θίγεται ο εγωισμός του και αρχίζει να αντιμιλά αδιακρίτως ενώ ξέρει ότι έχει άδικο!
Το αποκορύφωμα δε, της ανοησίας ήταν από τη μεριά των γυναικών, οι οποίες αρνούνταν πεισματικά να φορέσουν φούστα!
Είναι οι ίδιες οι οποίες αν ποτέ επισκεφτούν κάποιο εβραικό μνημείο και τις υποχρεώσουν να φορέσουν κιπά, θα το κάνουν με χαρά βγάζοντας και κάμποσες φωτογραφίες για να τις ανεβάσουν όλο καμάρι στα κοινωνικά δίκτυα.
Είναι οι ίδιες που σέβονται και υπεραμύνονται των δικαιωμάτων των αλλόθρησκων και ουδέποτε θα τολμήσουν να αντιδράσουν αν βρεθούν σε χώρες όπου επιβάλλουν τη μαντήλα πληρώνοντας μάλιστα αδρά σε κάποιες περιπτώσεις για να εισέλθουν στα μουσεία τους.
Θα ήθελα πολύ αν μπορούσε κάποιος από τους ανθρώπους αυτούς να μας απαντούσε, για ποιο λόγο αποφάσισαν να έρθουν σε μοναστήρι και μάλιστα τέτοια μερά;
Αν ήθελαν οπωσδήποτε να κάνουν εκδρομή, το σεβόμαστε απόλυτα, όμως καλό θα ήταν ο προορισμός της εκδρομής να ήταν ανάλογος με τη διάθεση των συμμετεχόντων.
Κάποιο κοσμοπολίτικο μερος για παράδειγμα, ή κάποιο παραλιακό σημείο με τα γνωστά μεζεδοπωλεία όπου θα μπορούσαν άφοβα και δικαίως να εκδηλώσουν την επιθυμία τους περί χαλαρώματος ελευθερίας αμφίεσης, ακατάπαυστης συνομιλίας, σέλφι, και φυσικά δε θα τους εμπόδιζε κανείς να είναι …….κριτές των πάντων.
Αγαπητοί, ερχόμενοι στο μοναστήρι ή στην ενορία, με διάθεση καφενειακού επιπέδου ούτε τον εαυτό σας βοηθάτε, αλλά ενοχλείτε και τους υπόλοιπους. Τα μοναστήρια είναι τόποι προσευχής και ησυχίας.
Ας μη ζητάμε να συμμορφώνουμε το μοναστήρι συμφωνα με τα δικά μας κουσούρια αλλά ας αγωνιστούμε να συμμορφωθούμε εμείς με τους ιερούς αυτούς τόπους, που στο κάτω κάτω για αυτην την ησυχία τους επιλέξαμε και αυτό το διαφορετικό μας έκανε να τους αναζητήσουμε. Μην προσπαθούμε να φτιάχνουμε μια εκκλησία, ένα μοναστήρι και εναν Θεό στα μέτρα μας.
Εύχομαι καλή συνέχεια στη Μ. Τεσσαρακοστή, με την απαραίτητη σύνεση και σωφροσύνη ώστε να βιώσουμε τη μοναδικότητα των Αγίων ημερών που έρχονται και που με τόση κατάνυξη μας τις προσφέρει η Εκκλησία μας.
Πηγή: Άγια Μετέωρα
https://oikohouse.wordpress.com/