Ο π Γεράσιμος Ίσκου γεννήθηκε στις 21 Ιανουάριου 1912 στο Μπακάου της Ρουμανίας . Μπήκε στη μονή Μπαγδάνα ως δόκιμος από νεαρή ηλικία . Το 1937 ήταν ηγούμενος στη μονή Άρνοτα .
Το1943 έγινε ηγούμενος στη μονή Τισμάνα
Με τη καθίδρυση του κομμουνιστικού καθεστώτος στη Ρουμανία και την έναρξη του διωγμού της εκκλησιάς η μονή Τισμάνα γίνεται ένας από τους σημαντικούς πυρήνες αντικομμουνιστικής δράσης.
Συνελήφθη στις 26 Σεπτέμβρη 1948
ΑΠΟ ΦΥΛΑΚΗ ΣΕ ΦΥΛΑΚΗΣτις φυλακές της Κραϊόβας όπου γίνεται η ''δίκη ''του, παρά τα βασανιστήρια, δεν προδίδει κανέναν. Από εκεί τον μεταφέρουν στο τρομερό Αϊούντ όπου τον ανάγκασαν να βγάλει το μοναχικό του ένδυμα (στη Κραϊόβα του το επέτρεψαν ).
Στη φυλακή ο πατέρας Γεράσιμος γαληνεύει τις ψυχές των κρατουμένων με τη δύναμη της πίστης . Το μεγαλύτερο ''όπλο'' του ήταν η προσευχή του Ιησού. Εκτός από τα βασανιστήρια τους υποχρέωναν στις πιο δύσκολες και ταπεινωτικές εργασίες Οι φύλακες που είχαν διαλέξει ήταν από του πιο σκληρούς και πιο άπιστους ανθρώπους .
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ ΔΗΜΙΟ ΤΟΥ
Ανάμεσα στους βασανιστές ξεχώριζε για τη σκληρότητα του κάποιος Βασιλεσκου ,ποινικός κρατούμενος, ο οποίος με θέρμη είχε αγκαλιάσει την ''αναδιαπαιδαγώγηση'' (δηλαδή τη μετατροπή σε κομμουνιστικό άνθρωπο)
Οι ιερείς που είχαν φυλακιστεί στο Κανάλι ήταν ένα παράδειγμα ταπεινοφροσύνης και αντοχής για τους άλλους κρατουμένους.
Παίρνοντας τεράστια ρίσκα και πληρώνοντας με το αίμα τους, κάθε μέρα τελούσαν τη Θεία Λειτουργία, φέρνοντας το Χριστό στη μέση της κολάσεως . Τη περίοδο που ήταν στο Κανάλι ο π Γεράσιμος αρρώστησε από φυματίωση και τον πήγαν στο νοσοκομείο των φυλακών της Τιργκου –Οκνα. Τον μετέφεραν στο δωμάτιο 4 όπου βρισκόταν οι ετοιμοθάνατοι . Η ιατρική περίθαλψη ήταν ανύπαρκτη, για φάρμακα ούτε λόγος . Όσοι κρατούμενοι είχαν ιατρικές γνώσεις βοηθούσαν τους φυματικούς ρισκάροντας την υγεία τους .
Το δωμάτιο 4 ήταν πάντα γεμάτο, έτσι ώστε σε κάθε κρεβάτι βρίσκονταν 2-3 ασθενείς . Ο π Γεράσιμος βρισκόταν στο ίδιο κρεβάτι με το στρατηγό Τουτιρέσκου, τον οποίο γύρισε στην αληθινή πίστη.
Ο π. Γεράσιμος Ίσκου, ο οποίος έλαμπε επειδή είχε τη χάρη του Θεού, προγνώριζε τη μέρα του θανάτου του και παρακάλεσε να του πλύνουν το σώμα( κατά το σύνηθες ).
Πριν εγκαταλείψει τον κόσμο τούτο όμως έκανε μια χειρονομία που έδειξε στους γύρω του το μέγεθος της αγιοσύνης του. Ο Βασιλέσκου ο βασανιστής του έφθασε και αυτός στο νοσοκομείο ,άρρωστος από φυματίωση. Στις 25 Δεκεμβρίου 1951, ο π Γεράσιμος σηκώθηκε από το κρεβάτι του με πολύ δυσκολία και πήγε στο προσκέφαλο του Βασιλέσκου ο οποίος βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο. Με αγάπη χριστιανική, του έπλυνε το πρόσωπο και του είπε: «Ησύχασε είσαι νέος και δεν ήξερες τι κάνεις . Σε συγχωρώ με όλη μου τη καρδιά .Αφού συγχωρούμε εμείς τότε σίγουρα και ο Χριστός που είναι πιο καλός από εμάς θα σε συγχωρέσει.»
Τον εξομολόγησε και τον κοινώνησε. Μετά ο π Γεράσιμος γύρισε στο κρεβάτι του και παρακάλεσε να του διαβάσουν τις προσευχές και παρέδωσε τη ψυχή του ακούγοντας αγγελικούς ύμνους . Την ίδια νύχτα ,τη νύχτα των Χριστουγέννων, ο π Γεράσιμος και ο Βασιλέσκου έφυγαν μαζί για το Κύριο. Όπως ακριβώς ο ληστής στο σταυρό που γνώρισε το Θεό και μετανόησε για τις πράξεις του.
Τα σώματα τους τα πέταξαν οι κομμουνιστές ,όπως συνήθιζαν, για να κρύβουν τα εγκλήματά τους, στους κοινούς λάκκους των φυλακών της Τιργκου –Οκνα.(φωτο)
Πραγματικά ο βίος των νεομαρτύρων των κομμουνιστικών φυλακών είναι το Νέο Πατερικό της Ορθοδόξου εκκλησίας.Ταπεινωμένοι,στριμωγμένοι,φριχτά βασανισμένοι,αντί για μίσος έδειχναν ατελείωτη αγάπη.Ακόμη και ‘ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της σεκιουριτάτε έγραψε στα απομνημονεύματά του ότι σιγουρα στις φυλακές υπήρχε ο Χριστός,αλλιώς δεν αξηγείται πως κράτησαν την πίστη τους μετά από τόσα βασανιστήρια.
Μετάφραση:proskynitis.blogspotΠηγή:www.hotnews.ro