Λέγεται ότι ένας Ασιάτης βασιλιάς, Μιθριδάτης, νικήθηκε σε μια μάχη με τους Ρωμαίους. Πνιγμένος στην απελπισία του τότε κάθισε σε ένα βράχο εκεί και ασυναίσθητα άρχισε να παρατηρεί ένα μικρό μυρμηγκάκι μπροστά του,
που κουβαλούσε ένα κόκκο σιταριού. Ο όγκος του σιταριού ήταν μεγαλύτερος από το σώμα του. Στην ανηφόρα το ανάγκαζε να κατρακυλήσει, αλλά το μικρό μυρμηγκάκι δεν παραιτούταν από τον αγώνα του, ώσπου στο τέλος νίκησε. Χωρίς να το καταλάβει ο Μιθριδάτης αναφώνησε Μπράβο! που είδε το μυρμηγκάκι αυτό να νικήσει σ’ αυτό το δύσκολο. Και αμέσως φωτίστηκε και λέει Αυτό θα κάνω κι εγώ. Άφησε την απελπισία του στην άκρη, οπλίστηκε με θάρρος και αισιοδοξία, ρίχθηκε στη μάχη και νίκησε τους Ρωμαίους.
Αλήθεια! Με πόσα πράγματα δεν μπορεί να διδαχθεί ο άνθρωπος; Ένα μικρό μυρμήγκι μίλησε στο βασιλιά και βρήκε το σωστό δρόμο. Ένα λουλούδι μπορεί να μιλήσει στον καθένα μας για το Θεό. Μια μέλισσα μπορεί να μας μιλήσει για την εργατικότητα και την τάξη της. Όλα βοηθούν. Όλα διδάσκουν αν ο άνθρωπος είναι ταπεινός. Αρκεί ο άνθρωπος να θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του.
Δημήτριος Παναγόπουλος (†)
http://leimwnas.blogspot.com/