Μαρτυρίαν Αικατερίνης Βλάχου άνεψιάς της Γεροντίσσης Αναστασίας
Ή κυρία Αικατερίνη Βλάχου είναι ανεψιά τής Γεροντίασης Αναστασίας. Είναι θά του αδελφού της Συμεών καί τής Αλεξάνδρας. Παιδιόθεν έπεσκέπτετο τό μοναστήρι καί τήν θείαν της. Ενθυμείται πολλά πράγματα γύρω άπό τήν ζωήν τής θείας της καθώς καί σχετικάς διηγήσεις.
Τό ξεκίνημα τής Γεροντίσσης ως δοκίμου μοναχής εις τήν Ίεράν Μονήν Αγίου Νικολάου Μελικίων ήτο οδυνηρόν.
Εν δεκατριάχρονον παιδίον έπεδόθη εις αύστηροτάτην άσκησιν λαβόν πείραν των επιθέσεων τού δαίμονος όστις τής παρουσιάζετο διά νά τήν τρομάξη καί νά τήν άναγκάση έπιστρέψη εις τό πατρικόν της. Με προσευχήν καί άπόλυτον πενίαν διήλθεν τάς ημέρας τής ζωής της εις τήν Κυράν. Μέ χειρωνακτικήν εργασίαν εις τά κτήματα έκέρδιζε τόν όλιγοστόν άρτον τής διατροφής της καί έποίει έλεημοσύνας. Παντελώς άγράμματος έμαθε νά διαβάζη καί νά μελετά φωτισθείσας υπό του Θεού όστις τήν καθωδήγει πρός σωτηρίαν. Άγριολάχανα άνευ ελαίου έστόλιζαν τήν τράπεζάν της καί ύδωρ μεμετρημένον. Ανυπόδητος παρέμενε όλοχρονίς άκόμη καί εις τούς παγετούς.Έκοιμάτο επί δύο σανίδων καί ήγρύπνει καθημερινώς σχολάζουσα εις προσευχάς. Καθωδήγει πνευματικώς άναριθμήτους άνθρώπους εκ διαφόρων μερών τής πατρίδος μας καί του εξωτερικού οίτινες τήν έπεσκέπτοντο όλημερίς.
Εις τήν Ηγουμενίτσαν έγένετο πανήγυρις οσάκις μετέβαινε έκεΐσε πρός τακτοποίησιν υποθέσεων τής Μονής.Ήτο ήθικοτάτη καί αύστηροτάτη μέ τούς προσκυνητάς. Δέν έπέτρεπε τήν είσοδον εις πρόσωπα μη εύπρεπώς ένδεδυμένα καί προκλητικά καί παρ ’ όλον τό ελεγκτικόν ύφος της ούδείς τήν παρεξήγει ή τήν άπεστρέφετο.Ή συνεχής μελέτη έμόρφωσε κατά Θεόν τό πνεύμα της δι’ ό καί ώμίλει ενώπιον πυκνού άκροατηρίου έρμηνεύουσα τό Ιερόν Εύαγγέλιον καί τούς Πατέρας τής Έκκλησίας.
Έστήριζε ν πνευματικώς τούς χριστιανούς διά λόγου, συμβουλών, παραδείγματος καί επιστολών ους συνέτασσεν ή ανεψιά της άρχίζουσα ούτω:«αγαπητοί έν Χριστώ αδελφοί». Ουδέποτε συνεβούλευε δίχως νά έχη προηγηθεί έμπονος καί έμπυρος προσευχή.
Ήτο πάμπτωχος καί συνάμα έλεήμων άπό τό έσοδον του κόπου της καί την άγάπην τού λαού τού Θεού. Με τά λεωφορεία την έπεσκέπτοντο οί πιστοί διά νά αιτήσουν την εύχήν καί προσευχήν της.Έξεδιώχθη ανηλεώς τού κελλίου καί τής Μονής άκόμη καί διά δικαστικών άποφάσεων όμως δεν έξέλιπεν ή γιγαντιαία πίστις της διά τής οποίας έπεράτωσεν έπιτυχώς τό μοναχικόν στάδιον άθλήσεώς της.
Έκοιμήθη έν Κυρίω όσιακώς.
Πλήν τών άνωτέρω ή κυρία Αικατερίνη μάς διηγήθη και τέσσαρα θαυμαστά περιστατικά.
Προλέγει τι περί του δυσκόλου τοκετού
Ή μήτηρ τής κυρίας Αικατερίνης, Άλεξάνδρα Βλάχου, ότε ήτο έγκυος εις αύτήν έπήγαινε εις εργασίας εις τα κτήματα καί πάντοτε έπέρνα καί από τήν Μονήν διά νά προσκυνήση.Ημέραν τινά συνήντησε μίαν γνωστήν της εις τό μοναστήρι καί επειδή είχε ήδη δύο θήλεα τέκνα τής είπε εκείνη: «τώρα έρχεται καί ό γιος!». Άκούσασα ή Γερόντισσα τα λεγάμενα είπε μέ βεβαιότητα: «Οχι, κόρη θά είναι πάλι.
Θά κινδυνεύση άρκετά, όμως ή Παναγιά ή Κυρά θα μας τό χαρίση ζωντανό καί υγιές!». Καί συνέχισε: «Είδα έν ώρα προσευχής εις τήν Εικόνα του Τίμιου Προδρόμου εις το
τέμπλον έν ματωμένον κοράσιον εις τό πινακίδιον όπου καί ή κεφαλή του Θείου Βαπτιστού. Συγχρόνως ή φωνή τής Θεοτόκου μέ διεβεβαίωσε ότι θα ζήση καί θα είναι υγιές».Οντως ή μήτηρ τής κυρίας Αικατερίνης είχε δυσκολίας εις τόν τοκετόν όμως τό βρέφος διεσώθη χάριν εις τήν ευλογίαν της Θεοτόκου καί τάς προσευχάς της θείας της.
Προλέγει τόν θάνατον καρκινοπαθούς κορασιού
Ή άδελφή τής κυρίας Αικατερίνης, Ελένη, οτε ήτο έφηβος ύπέφερεν εξ όστεοχονδρώσεως.Ήτο μόλις 13 ετών καί ήτο υψηλή 1,75 μ.Ώς εκ τούτο τήν πονούσε ό σκελετός της καί περισσότερον τά γόνατά της από τό υπερβολικόν διά την ηλικίαν της ύψος. Ημέραν τινά έξεκίνησαν μετά τη μητρός της Αλεξάνδρας διά τό νοσοκομεΐον τής πόλεως διά νά βγάλουν άκτινογραφίαν εις τά γόνατα τής μικρής κατόπιν συστάσεως τού αγροτικού ιατρού. Εις τήν στάσιν τού λεωφορείου εύρον καί άλλην κυρίαν μετά τής 9ετοΰς θυγατρός της Μαρίας αϊτινες θά μετέβαινον διά τόν ίδιον σκοπόν εις τήν Χώραν. Αί άκτινογραφίαι έγιναν καί θα ήσαν έτοιμαι τήν έπομένην. Ούτω έπέστρεψαν εις τό χωρίον καί έπέρασαν καί από τό μοναστήρι διά νά προσκυνήσουν καί νά συμβουλευτούν τήν Γερόντισσαν ή οποία είπε εις τήν κυρίαν Αλεξάνδραν: «Μην άνησυχής καί μην κλαις. ’Άλλη είναι η μάνα η οποία θά κλάψη τό παιδίον της». Καί όντως μετ’ ολίγον έπέθανεν τό έννεάχρονον κοράσιον τό όποιον ύπέφερεν εκ καρκίνου τού μυελού τω οστών...
Προβλέπει δυσκολίας είς έπικείμενον γάμον
Μία συγγενής τής κυρίας Αικατερίνης μετέβη εις τήν Μονήν διά νά συμβουλευθή περί τού πρακτέου διά την μνηστευθεΐσαν θυγατέρα της. Ή Γερόντισσα τής ειπεν έμφαντικώς:
«Μην τόν κάμετε τόν γάμον αυτόν. Θά τήν εϋρουν άλλεπάλληλαι δοκιμασίαι». Τό άποτέλεσμα τής παρακοής τους ήτο τό εξής: ό γαμβρός εις τά 35 του μόλις χρόνια έσκοτώθη εις αύτοκινητιστικόν δυστύχημα, ό υιός εις τά 17 του έκοιμήθη από ανακοπήν καρδίας, ή θυγάτηρ έκινδύνευσε νά άποθάνη εις τήν γένναν καί άλλα πολλά ών ούκ εστίν αριθμός...
Διά τής προσευχής της σώζει κοράσιον
Ήτο θέρος καί φιλοξενείτε εις τό μοναστήριον κοράσιόν τι. Αί μοναχαί εύρίσκοντο εις τήν μεσημβρινήν τράπεζαν καί ήκροώντο μετά προσοχής του πατερικού κειμένου τό όποιον έδιάβαζεν ή Γερόντισσα.
Έξαφνα έσηκώθη τρομαγμένη καί ειπεν εις τάς έκπλήκτους καλογραίας: «Τεκνία μου, όλαι εις τά γόνατα. Προσευχή - προσευχή νά σώση ό Θεός τό κοριτσάκι». Τό κοράσιο έπαιζε άνέμελον εις τήν αυλήν οτε υπό του άνέμου έκόπη εις κλώνος εκ τής αίωνοβίου ελαίας καί μέ τρομακτικόν ήχον έπέπεσεν πλησίον των ποδών του...
Μαρτυρία Γέροντος Ευφροσύνου Κουτλουμουσιανού. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΡΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΥΡΑΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΕΟΡΤΑΖΕΙ 22/09/2019
Μαρτυρία Γέροντος Ευφροσύνου Κουτλουμουσιανού
Διά τήν Γερόντισσαν Αναστασίαν μάς ώμίλησε καί δια τής άπό 26ηςΌκτωβρίου 2010 επιστολής του ό σεβαστός Μοναχός Εύφρόσυνος, Γέρων τού ιστορικού Κουτλουμουσιανού κελλίου τού Τιμίου Προδρόμου παρά τάς Καρυάς τού άγιωνύμου Όρους Άθω.
Ό Γέρων Εύφρόσυνος έκάρη μοναχός είς την Ίεράν Μονήν Ύπεραγίας Θεοτόκου Πλατυτέρας Κερκύρας δι’ ό καί συχνάκις ύπογράφει ώς «Πλατυτερινός». Τρεις φοράς έπεσκέφθη τήν Κυράν καί μας κατέθεσε τά εξής:
«...'Οταν φθάσαμε στό μοναστήρι, δέν γνώριζα την Γερόντισσα καί παρ όλες τις περιγραφές πού μου είχαν κάνει, δέν φαντάστηκα ότι ή γυναίκα πού μάς είχε υποδεχθεί ήταν ή Γερόντισσα. Ήταν ξυπόλητη καί ρακένδυτη, σάν ζητιάνα έμοιαζε. Στήν ερώτησή μου «πού είναι ή Γερόντισσα;» μού είπε ότι «εγώ είμαι», τής έβαλα μετάνοια καί τής φίλησα τό χέρι. Μου είπε: «Σάς περίμενα από χθές!». Πράγματι τό πρόγραμμα ήταν νά πάμε τήν προηγούμενη ήμέρα άλλά βρήκαμε κάποιο εμπόδιο...
Φαινόταν ταπεινή καί μέσα στή φτώχεια της είχε κάτι το ωραίο, τό κατά Θεόν ελκυστικό, δέν σέ απωθούσε ή μορφή της. Πήγαμε στήν Έκκλησία καί μετά μέ πήγε στό κελλί της πού ήταν απ’ ο,τι ενθυμούμαι σέ ένα κελλάρι μέ βαρέλια λαδιού χωρίς θέρμανση. Τό κρεβατάκι της ήταν απλό χωρίς στρώμα καί είχε δίπλα στό πέτρινο μαξιλάρι της δύο-τρία βιβλία, τήν «Κλίμακα» καί άλλα δύο. «Εδώ κοιμάμαι» μού είπε «σόμπα δέν άνάβω, προσεύχομαι όσο μπορώ, διαβάζω καί μετά κοιμάμαι. Φάρμακα δέν παίρνω, όταν αρρωστήσω φυλάγομαι στό κελλί μου μέχρι νά περάση τό κρύωμα».
Όλα αυτά ή μακαρία Γερόντισσα μού τά έδειξε γιατί ήμουν άρχάριος μοναχός καί χρειαζόμουν πνευματική τόνωση. «Μιλάτε πολύ μέ τόν άλλο μοναχό» μού είπε.
Όντως με τόν άλλο μοναχό μιλούσαμε πολύ γιατί είμασταν όλη μέρα μόνοι μας στό ήσυχαστήριο τής Περίθειας πού άνήκει στην Ιερά Μονή Πλατυτέρας, τή μετάνοιά μου. «Νά κάνετε προσπάθεια νά μήν μιλάτε καί νά λέτε τήν ευχή. Ετσι θα βοηθηθής πνευματικά. Τήν μία ήμέρα νά μιλά ό ένας με τούς προσκυνητές καί ό άλλος νά σιωπά, τήν άλλη ό άλλος μέχρι νά συνηθίσετε στήν σιωπή καί νά άγαπήσετε την προσευχή. Κρέας στό ήσυχαστήριο νά μήν τρώτε."Οσπρια νά τρώτε πού δίνουν δύναμη γιά τά διακονήματα καί υγεία στόν οργανισμό». Τήν επόμενη φορά πού έπισκεφθήκαμε Το μοναστήρι ή Γερόντισσα άπουσίαζε, όμως ή αδελφή Νεκταρία έκανε ανάγνωση άπό τίς Κατηχήσεις τού Αγίου Θεοδώρου τού Στουδίτου στον κατάμεστο άπό γυναίκες ναό τής Μονής. Ή άτμόσφαιρα ήταν κατανυκτική και αφού προσκυνήσαμε, φύγαμε ωφελημένοι.
Άλλοτε κάποιοι γνωστοί μου μού έστειλαν στό ήσυχαστήριο έναν φίλο μου άπό τά παλιά νά με έπηρεάση να έγκαταλείψω τήν καλογερική χάριν σπουδών.Εκείνος έπιασε έναν άδελφό καί τόν επηρέασε. Καί οι δυό μαζί μού μίλησαν καί μέ κούρασαν ψυχικά. Ό Γέροντάς μου άπουσίαζε γιά νά εξομολογηθώ καί τότε δήλωσα ότι επιθυμώ νά δω τήν Γερόντισσα γιά νά μέ συμβουλεύση. Μέ οδηγό τόν φίλο μου τήν άλλη μέρα τήν έπισκέφθηκα καί πρίν προλάβω να τής πω τί μέ απασχολούσε, μού είπε: «Πρόσεχε παιδί μου, αυτός που σε έφερε εδώ είναι κηφήνας.
Μακριά απ’ αυτόν.
Κάθησε στό μοναστήρι σου μέχρι νά έρθει ό Γέροντάς σου.
’Άν κανείς άγωνισθεί φιλότιμα καί καθαρίσει τόν εαυτό τον άπό τά πάθη τον, τότε μπορεί νά ώφελήσει καί τους άλλους». Ό λόγος της είχε ροή καί ήταν μεστός πνευματικών παραινέσεων. Τό Πνεύμα τού Θεού πού χαρίτωνε τα λεγόμενά της μέ στήριξε, μέ παρηγόρησε καί έτσι παρέμεινα στό μοναστήρι μου. ’Άς έχουμε τήν εύχή της...».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Η ΑΣΚΗΤΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΑΣ. ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΒΒΑΔΑ.
https://apantaortodoxias.blogspot.com/