Πολλές φορές βλέπουμε γύρω μας ανθρώπους άλλα να πράττουνε και άλλα να λένε. Ίσως κάποτε μπαίνουμε κι εμείς σ’ αυτό το «τρυπάκι»!
Αυτό πάντοτε προκαλεί έναν πόνο στην καρδιά μου, ιδιαιτέρως όταν οι άνθρωποι αυτοί είναι
άνθρωποι «καθώς πρέπει», «της Εκκλησιάς», «πρόσωπα δημόσια».
Και αναρωτιέμαι, πως γίνεται αυτό;
Τότε έρχεται στον νου μου ο λόγος του Οσίου Παφνουτίου από την Λαυσαϊκή Ιστορία που λέει:
«Όταν ιδείς κάποιον να έχει ανώμαλο βίο, αλλά πειστικά λόγια, να θυμηθείς τον δαίμονα που
μιλούσε στον Χριστό με ρητά της Αγίας Γραφής». Έτσι λοιπόν γίνεται!
Χρειάζεται πολύς αγώνας ώστε η ζωή μας να συμβαδίζει με τα λόγια μας. Είναι σπουδαίο να
ζω αυτά που διδάσκω, αυτά που λέει το στόμα μου. Είτε ιερέας είμαι, είτε δάσκαλος, είτε γονέας, είτε
σύζυγος, είτε φίλος.
Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα βιώνουμε πραγματική χαρά με τους ανθρώπους που έχουμε
δίπλα μας. Γιατί; Γιατί η χαρά και η αγάπη είναι «παντρεμένες» με την ειλικρίνεια!!!
Ευχές και ευλογίες πατρικές.
+ ι. Π.