Διαβάστε μέρος από τον πρόλογο του βιβλίου του κ. Ηλία Δ. Καλλιώρα: «Ρωμηοσύνη: Το Οδοιπορικό της Ρωμανίας-Βυζαντίου»Ετοιμασθείτε αγαπητοί αναγνώστες να δεχθείτε ένα πολύ μεγάλο, αποτροπιαστικό, πολύπλευρο και πολυσύνθετο εθνικό σοκ.
Στον παρόντα τόμο θα μάθετε το πως, το γιατί, το πότε, από ποιους και με ποιούς τρόπους κατόρθωσαν οι Φράγκοι ηγέτες να πείσουν, ακόμη και εμάς τους ίδιους, ότι η Ρωμανία-Βυζάντιο δεν ήταν Ελληνική! Θα μάθετε, επίσης, για τα απίστευτα, ζωντανά και δυσώδη ψέματά τους. Θα πληροφορηθείτε, επιπροσθέτως, για τις σκόπιμες και προαιώνιες περιπέτειες των λέξεων «Γραικός», «Έλληνας» και «Ρωμηός». Προσέτι, και όταν ήδη θα έχετε τελειώσει την ανάγνωση του παρόντος πονήματος, θα νιώθετε τριπλά Έλληνες. Χαρούμενοι και υπερήφανοι. Σας το υπογράφω εξαρχής! Ξεκινάμε.
Η ιστορία της Ορθόδοξης Ρωμανίας-Βυζαντίου είναι εκπληκτική. Ασύγκριτη. Άθλος. Η Ελληνική Αυτοκρατορία της Ρωμανίας υπήρξε η πιο μακραίωνη, η πιο πλούσια και η πιο ισχυρή αυτοκρατορία στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ήταν, για 1123 χρόνια, η πιο απαστράπτουσα και η πιο δοξασμένη κρατική οντότητα που υπήρξε ποτέ ιστορικά πάνω στη γη. Η γενικότερη πορεία της είναι κυριολεκτικά απαράμιλλη. Μοναδική. Οι Ρωμηοί πρόγονοί μας ζούσαν μεν μια γήινη ζωή, αλλά είχαν το νου και την καρδιά τους στο Ουρανό. Είχαν πάρα πολύ βαθιά ριζωμένο μέσα τους το βιβλικό: «όπως Πάνω, έτσι και κάτω».
Η Ελληνική Ορθόδοξη Αυτοκρατορία στηριζόταν πάνω στην αγιογραφική πεποίθηση και δόγμα, ότι η ίδια ήταν το επίγειο αντίγραφο της Βασιλείας του Τριαδικού Θεού. Η Αυτοκρατορία της Ρωμανίας-Βυζαντίου, που οι Φράγκοι, «δήθεν» για ευκολία, την ονομάζουν «Βυζάντιο» ή «Βυζαντινή Αυτοκρατορία», ήταν η πρώτη οικουμενική αυτοκρατορία που θεωρούσε πως έπρεπε να αγκαλιάζει όλα τα μέλη της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Τριαδικού θεού.
Κατά συνέπεια, οι Ρωμηοί πρόγονοί μας θεωρούσαν ότι ήταν πλασμένοι κατ’ εικόνα του Θεού, και, άρα, και το επίγειο βασίλειο του Ρωμαίικου είναι δημιουργημένο κατ’ εικόνα του Βασίλειου του Θεού. Με άλλα λόγια, οι Ρωμηοί προπάτορές μας είχαν την βεβαιότητα ότι ολόκληρη η Αυτοκρατορία τους είναι το υλικό πεδίο πάνω στο οποίο εντυπώνεται, αντικατοπτρίζεται και ακουμπάει η Άνω Ιερουσαλήμ. Γι’ αυτόν κυρίως τον λόγο, οι κάτοικοι της Ρωμανίας ζούσαν πιστώς, εν Κυρίω και Θεώ, και είχαν 160 επίσημες αργίες!
Γενάρχης και ιδρυτής της εκλαμπρότατης Ρωμανίας-Βυζαντίου είναι ο Άγιος και Μέγας Κωνσταντίνος. Ο μόνος ηγέτης στην παγκόσμια ιστορία που βασίλευε ως Μονοκράτωρ Ανατολής και Δύσης. Χάρη δε στον Τίμιο Σταυρό («Τούτω Νίκα!») είναι επίσης και ο μόνος ηγέτης στην ανθρώπινη ιστορία που ποτέ, ναι, ποτέ! του, δεν έχασε εμφύλιο ή κανονικό πόλεμο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του. Για εμάς τους σύγχρονους Έλληνες, ο πραγματικός θρύλος και το απαρομοίαστο αφήγημα της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας, αποτελεί ένα ιδιαιτέρως απαστράπτων εθνικό περιουσιακό στοιχείο, ένα ανεξάντλητο πνευματικό θησαυροφυλάκιο και μια μυθικής αξίας ιστορική πραγματικότητα. Και αυτό, για τρεις κυρίως λόγους-αιτίες.
Πρώτον, η Ρωμανία/Βυζάντιο υπεράσπισε πολλάκις την υπόλοιπη Ευρώπη από την καταστροφή της, αφού επανειλημμένα αναχαίτισε πάμπολλες επιθέσεις εχθρών και βαρβάρων. Δεύτερον, η Ορθόδοξη Ελληνική Ανατολική Αυτοκρατορία χρησίμευσε ως ένα υπερ-γιγαντιαίο «ταμείο», που συν-ένωσε και δια-σύνδεσε, πολιτισμικά, επιστημονικά και κοινωνικά, την κλασική Αρχαία Ελλάδα και τους Ελληνιστικούς χρόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τόσο με την σημερινή Ελλάδα όσο επίσης και με την παγκόσμια έρευνα, επιστήμη και κληρονομιά. Τρίτον, όταν το Ελληνικό Έθνος βρέθηκε κάτω από την Τουρκική σκλαβιά για 400 χρόνια, και του αφαιρέθηκε το δικαίωμα της κρατικής υπόστασης, ήταν τότε που η επιρροή και η ισχύς των 11 αιώνων της Ρωμανίας-Βυζαντίου, διέσωσε και διατήρησε τον Ελληνισμό.
Όμως, αυτό που πρέπει ιδιαζόντως να τονισθεί, είναι το γεγονός ότι η Ελληνική Αυτοκρατορία του Ορθόδοξου Ρωμαίικου, υπήρξε η μόνη, η αγιοπνευματική και η μοναδική Χριστιανική Αυτοκρατορία, ανά τους αιώνες, σε ολόκληρη την οικουμένη. Ναι!, η μία και μόνη! Αυτό το γιγαντιαίο πολυεθνικό και Χριστοκεντρικό κράτος, αποτέλεσε ένα εξόχως λαμπρό παράδειγμα σε θέματα που αφορούσαν, κατά πρώτον λόγο, την πνευματική και εσωτερική ανάπτυξη των ανθρώπων. Αυτά δηλαδή τα στοιχεία που οδηγούν στην σωτηρία της ψυχής και την Άνω Ιερουσαλήμ.
Οι πρόγονοί μας Ρωμηοί, στην πλειοψηφία τους, έδιναν έμφαση και βάρος στην επόμενη και όχι σε ετούτη τη ζωή. Τους ενδιέφερε πρωτίστως η ψυχή τους. Τους απασχολούσε, δηλαδή, μόνον η σωτηρία τους και η ζωή μετά τον θάνατο. Ζώντας δε πνευματικά και εν Χριστώ, οι προπάτορές μας κατάφεραν να αναδείξουν έναν σπουδαιότατο και απολύτως διαφορετικό πολιτισμό, που έμοιαζε ως ένα τεραστίων διαστάσεων «πνευματικό εκτροφείο» ψυχών.
Η Ρωμαίικη Αυτοκρατορία του Βυζαντίου ήταν, είναι και θα είναι αενάως παρούσα για εμάς τους απογόνους της. Η Ορθόδοξη Αυτοκρατορία των Ρωμηών δεν αποτελεί για τον Ελληνισμό, μια περιττή λησμονιά, μια άχρηστη, άνευ ισχύος ή ξεχασμένη παρακαταθήκη ή διαθήκη. Είναι η ζώσα ιστορική συνέχεια των Ελλήνων, μετά την Αρχαία Ελλάδα, το μετέπειτα γιγαντιαίο υπερ-κράτος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Ελληνιστικών χρόνων που ακολούθησαν. Αποτελεί, προσέτι, την ταυτότητα και την μοναδική οικουμενικότητα του διαχρονικού και λαμπρού μείζονος Ελληνισμού. Και τούτο γιατί: με τον πρόδρομο της Ελληνο-Ορθοδοξίας Μεγαλέξανδρο, από τότε που η Ελλάδα βγήκε από τον εαυτό της, και από τα τότε γεωγραφικά της όρια, ποτέ της πια δεν ξαναγύρισε πλέον στον εαυτό της!
Κατά συνέπεια, οι δικές μας διαχρονικές πνευματικές και κοσμικές υποθήκες, όσο, επίσης, και οι υπερ-τρισχιλιετείς ιστορικές μας ρίζες είναι, εξ ορισμού, και σήμερα μαζί μας. Μέσα μας. Είναι εδώ. Αυτοκρατορικές ρίζες και υποθήκες, που έχουν τεράστιο αντίκρισμα και εμπνέουν σήμερα όλους τους υπόλοιπους λαούς της υφηλίου. Ας μη μας διαφεύγει, ακόμη, ότι οι πρόγονοί μας αυτο-χαρακτηρίζονταν ως ένα «έθνος Ορθοδόξων» ή ως ο «νέος περιούσιος λαός» ή ως ο «Νέος Ισραήλ». Δηλαδή, ως τα αγαπητά τέκνα του Κυρίου και οι εκλεκτοί Του επί της γης.
Έθνος Γραικών, που εισήγαγε τη νέα τότε πίστη του Κυρίου Ιησού Χριστού, στην τότε γνωστή παγκόσμια κοινότητα. Και κράτησε, έκτοτε, ως περιούσιο Έθνος, την Ορθοδοξία σαν τον ένα, τον ασφαλή και τον μοναδικό δρόμο, που οδηγεί, με βεβαιότητα, προς την Αγία και Άνω Γη της Σιών. Έθνος Ρωμηών, που δημιούργησε και λάμπρυνε την μία, την μόνη και αληθινή «Εκκλησία» του Τριαδικού Θεού. Έθνος Ελλήνων, που με τον όρο «Εκκλησία» εννοούσε ολόκληρο το σώμα των πιστών, ζώντων και κεκοιμημένων. Και τούτο, σε άκρα αντίθεση με τους Φράγκους, που με τον όρο «εκκλησία» εννοούσαν και εννοούν την ιερατική ιεραρχία και εξουσία.
Θα μπορούσα να συνεχίσω και να γράψω πολλά ή και ακόμη περισσότερα. Αλλά, λόγω του ότι βρισκόμαστε στον πρόλογο του ανά χείρας βιβλίου, σταματώ εδώ. Και σας ερωτώ, σε σχέση με την ευκλεή, μία, μοναδική και πολυ-ένδοξη ιστορία της εκλαμπρότατης Ρωμανίας-Βυζαντίου: Μήπως ίσως απορείτε, γιατί ποτέ!, μα ποτέ!, δεν έχει γυρισθεί κάποια κινηματογραφική ταινία για τα υπέρλαμπρα 1123 χρόνια της Ρωμανικής αυτοκρατορίας;
Μήπως ίσως αναρωτιέστε, γιατί ποτέ μας δεν είδαμε στην ξένη τηλεόραση έργα ή σειρές για την ενδοξότατη ιστορία της Ορθόδοξης Ανατολικής αυτοκρατορίας; Μήπως ίσως αυτο-ερωτάσθε, γιατί ποτέ δεν έχει γίνει κάποια αναφορά στο πιο μεγάλο, γεωγραφικώς, το πλέον φημισμένο και το πιο πλούσιο κράτος που υπήρξε ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία; Μήπως, ίσως σας κίνησε την περιέργεια το ενδιάθετο ερώτημα, γιατί ποτέ, το εωσφορικό Χόλυγουντ, δεν έχει κάνει κάποια αναφορά ή παρουσίαση της εκλαμπρότατης ιστορίας των Ελληνο-Ρωμηών;
Ναι!, πολύ καλά καταλάβατε ή απαντήσατε όλοι σας από μέσα σας! Η εωσφορο-παπικο-Δύση μισεί θανάσιμα τον Άγιο Τριαδικό Θεό, την Ορθοδοξία, καθώς και τους Ορθόδοξους Ελληνο-Ρωμηούς. Οι φανεροί και ευτυχισμένοι προσκυνητές του εωσφόρου, οι δυτικο-παπικοί ηγέτες, μισούν θανάσιμα και αιωνίως την Ελλάδα, λόγω της αδιάλειπτης και πραγματικής προσκόλλησής της στην Αγία Τριάδα και την Ορθοδοξία. Η δε χαρά τους, θα ήταν ανείπωτη και απερίγραπτη, εάν μπορούσαν να εξαφανίσουν, και μονομιάς, από τον χάρτη την πατρίδα μας.
Αλλά, δυστυχώς, όμως, και κάποιοι ντόπιοι δυτικο-γραικίζοντες, έφτασαν και αυτοί στο ατυχές σημείο, να αντικαταστήσουν την ένδοξη ιστορία της εκλαμπρότατης Ρωμανίας-Βυζαντίου με την αντίστοιχη γενική ιστορία του μεσαίωνα. Μάλιστα δε, φτάνοντας μέχρι εκείνο το όριο, ώστε, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο αναγνώστης να έχει ή να νιώθει και μια σχετική αποστροφή για τους υπερ-ένδοξους προγόνους του. Να νοιώθει, δηλαδή, ντροπή που οι πρόγονοί του λάτρευαν τον Τριαδικό Θεό, πήγαιναν τακτικά στις Θείες Ακολουθίες και, εν γένει, τηρούσαν με ευλάβεια όλα τα Μυστήρια της Εκκλησίας.
Πέραν τούτων, ερωτώ, προσέτι, και τα ακόλουθα: πού μπορεί να βρει κάποιος σήμερα την άρτια, την ολοκληρωμένη, τη δίκαιη και τη σωστή πληροφόρηση, σε σχέση με την μόνη, την πιο ισχυρή και λαμπερή αυτοκρατορία της οικουμένης σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία; Πού παρακαλώ γράφουν ή παρουσιάζουν, έστω και σε κάποια ανεκτή χωρική έκταση, τα σχολικά μας βιβλία, την πιο σπουδαία, την πιο κραταιά, την πιο ακτινοβόλα και την πιο μακραίωνη αυτοκρατορία των Ρωμηών προγόνων μας; Ντρέπονται, μήπως ή ίσως, από το γεγονός ότι οι Ρωμηοί πρόγονοί μας ήταν Ορθόδοξοι Χριστιανοί;… [κλπ].
ΗΛΙΑΣ Δ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ, Συγγραφέας, Καθηγητής-Διεθνολόγος, Πρώην Βουλευτής Φθιώτιδας
https://simeiakairwn.wordpress.com
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΙΤΕ: ⇒ ΕΔΩ