Ίσως τελικά είμαστε όντως για τα καρναβάλια... Αντί να λιτανεύουμε τους Αγίους να μας ελεήσει ο Θεός, κάνουμε παρέλαση με τους δαίμονες.
Βλέπετε αγαπητοί μου σε αυτές τις εικόνες πουθενά χαρά, πολιτισμό, αγαλλίαση και αρετή;
Δυστυχώς το καρναβάλι είναι ο πολιτισμός του σκουπιδαριού, του εξευτελισμού του ανθρωπίνου προσώπου και της προσκύνησης του διαβόλου.
Θα λιτανεύσουμε τα ομοιώματα των δαιμόνων με πρόσχημα την υποτιθέμενη χαρά των παιδιών;
Πόλεις και χωριά κάνουν διαγωνισμούς ποιο παιδί θα καραγκιοζοποιήσουμε περισσότερο.
Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα γελοιοποιούν τους Ιερείς και τα Ιερά Μυστήρια.
Αυτό έχουμε να δώσουμε στα παιδιά μας ;
Αυτά τα πρότυπα έχουμε να τους θέσουμε ως δρόμους ζωής ;
Τελικά γιατί φέρνουμε ένα παιδί στο κόσμο;
Απλά για να το μεγαλώσουμε σωματικά και ηθικά και να κοκορευόμαστε για κάποιες κοσμικές επιτυχίες στον έξω κόσμο;
Πόσοι άραγε νοιάζονται αν τα παιδιά τους εξομολογούνται , κοινωνούν και έχουν πραγματική σχέση με τον Χριστό ;
Βασανίστηκαν και μαρτύρησαν άνθρωποι κατά της ειδωλολατρείας και όλες αυτές τις σατανικές καταστάσεις και εμείς τις επαναφέρουμε με πρόσχημα κάποια χαρά.
Ποιά είναι αυτή η χαρά και πού αποσκοπεί ;
Σε όλα αυτά έχουμε έτοιμη την απάντηση :
«Δεν πειράζει», «Δεν βαριέσαι», «Σιγά μωρέ για λίγη πλάκα»,
αυτό είναι το δόγμα των ψυχών που θα πηγαίνουν προς την απώλεια.
Με αυτές τις δικαιολογίες όχι πνευματική ζωή δεν κάνουμε αλλά πάμε ολοταχώς προς τον γκρεμό!
«Μα βρε παιδί μου λίγη χαρά !!! Για τα παιδάκια!»…
Αν θεωρούμε ότι χαρά είναι η αγκαλιά με το σκοτάδι και την αμαρτία αλλά και να κοροϊδευουμε το Χριστό εξευτελίζοντας το ανθρώπινο πρόσωπο, τότε κάτι πάει στραβά τελικά.
Η Εκκλησία το Τριώδιο μας θέλει αγωνιστές της αγιότητος και εμείς γινόμαστε μιμητές των δαιμόνων!
Κάθε χρόνο ακόμα και πιο χαμηλά…
Θα γίνουμε τσίρκο θα αλλοιώσουμε την εικόνα του Κυρίου και μετά θα πάμε να στολίσουμε τον Επιτάφιο και να ρίχνουμε κροκοδείλια δάκρυα όταν βγαίνει ο Εσταυρωμένος την Μ.Πέμπτη.
Μετά λέμε ότι είμαστε Ορθόδοξοι σε Ορθόδοξο κράτος.
Ίσως τελικά είμαστε όντως για τα καρναβάλια.
Και μετά λέμε να μας φωτίσει ο Θεός!
ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ!!
Για να μας φωτίσει ο Θεός οφείλουμε και εμείς να είμαστε δεκτικοί στην χάρη του Θεού και όχι να την πετάμε στο καλάθι των αχρήστων.
π.Σπυρίδων Σκουτής
http://yiorgosthalassis.blogspot.com