Σου γράφω από το κινητό μου αυτές τις λίγες γραμμές γιατί είμαι συνεχώς στο τρέξιμο.Οι δουλειές συνεχόμενες,υποχρεώσεις πολλές.
Αλλά και η αγάπη του Θεού είναι συνεχώς κι αυτή στο …τρέξιμο.
Δεν μας αφήνει ο Θεός ποτέ.
Απλώς κάποιες φορές επιτρέπει να δοκιμαζόμαστε.
Να βλέπουμε πρωτίστως εμείς τον εαυτό μας, την αδυναμία μας.Είναι όμορφο να βλέπουμε πως κάθε μέρα είναι κι ένα ξεχωριστό σκαλοπάτι που μας φέρνει
όλο και πιο κοντά στον ουρανό,στην αληθινή ζωή.
Δες: ακόμη και το Τριώδιο που έχει λίγες μέρες ξεκινήσει έχει κι αυτό σκαλοπάτια.
Έτσι είναι η ζωή.
Είναι κίνηση, ανάβαση, δημιουργία.Δεν είναι στασιμότητα.Προχωράς, αφήνοντας πίσω σου τις κακές συνήθειες, τα πάθη.
Κι αν σε πονάνε τα γόνατα, μη φοβάσαι!Πες Του το.Θα σ’ ακούσει.
Θα στείλει άλλους και θα σε βοηθήσουν με χαρά!Είναι πολύ όμορφο ότι σ΄ αυτή τη ζωή είμαστε μαζί.
Προσπαθούμε να περπατάμε, να ανεβαίνουμε μαζί.
πηγή: proskynitis
https://simeiakairwn.wordpress.com