Ὁσιομάρτυς Μοναχὴ Μαρία τῆς Γκατσινας (1874-1932†)
“Ή κατάθλιψη εἶναι πνευματικὸς σταυρός, τὴν ἐπιτρέπει ὃ Θεὸς γιὰ νὰ βοηθήσει ἐκείνους ποῦ θέλουν μὰ δὲν ξέρουν πῶς νὰ μετανοήσουν,
ἐκείνους πού, ἀφοῦ μετανοήσουν, ξαναγυρίζουν πάλι στὶς παλιὲς ἁμαρτίες τους... Τὴν τρομερὴ αὐτὴ ψυχικὴ δοκιμασία μόνο δύο φάρμακα μποροῦν νὰ τὴν θεραπεύσουν: εἴτε πρέπει νὰ μάθει νὰ μετανοεῖ σωστὰ κανεὶς καὶ νὰ προσφέρει ἔργα μετανοίας, ἢ νὰ ὑπομένει τὸν πνευματικὸ σταυρό, τὴν κατάθλιψη, μὲ ταπείνωση, πραότητα, ὑπομονὴ κι εὐγνωμοσύνη στὸν Κύριο. Νὰ γνωρίζεις πώς τὸν σταυρὸ αὐτὸν ο Κύριος θὰ τὸν λογαριάσει ὡς καρπὸ μετανοίας... Ἔπειτα, σκέψου πόσο μεγάλη παρηγοριὰ εἶναι νὰ συνειδητοποιεῖς πῶς ἢ δοκιμασία σου εἶναι....ο κρυφὸς καρπὸς τῆς μετάνοιας, ἕνας ἀνεπίγνωστος αὐτοκολασμὸς λόγω τῆς ἀπουσίας ἀπαραίτητων ἔργων... Μὲ τὴ σκέψη αὐτὴ πρέπει ο ἄνθρωπος νὰ φτάσει στὴ συντριβή. Καὶ τότε ἢ κατάθλιψη σιγὰ σιγὰ ὑποχωρεῖ κι οἱ ἀληθινοὶ καρποὶ μετανοίας θ' ἀναπτυχθοῦν...”
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr