Το παρακάτω, αποτελεί αφήγηση του πρ. Διευθυντού Δημοτικής Εκπαιδεύσεως Μανώλη Καπετανάκη:
Θα σας αφηγηθώ μία εμπειρία την οποία έχω ακούσει και η οποία είναι πολύ ωφέλιμη και συνάμα σχετική με τις σημερινές ημέρες, όπου ο κόσμος έχει καταρρεύσει από το κύμα του Κορονοϊούκαι τους θανάτους που έχει προκαλέσει και προκαλεί σε παγκόσμιο επίπεδο.
“Υπάρχει ένα Μοναστήρι, το οποίο ευρίσκεται στην Νότια Κρήτη, προς το Λιβυκό Πέλαγος, η Ιερά Μονή Παναγίας Οδηγητρίας του Κουδουμά. Σ’ αυτό το Μοναστήρι πάλαι ποτέ έζησαν δύο περίφημοι ασκητές, ο γέρων Παρθένιος και ο γέρων Ευμένιος, οι οποίοι άφησαν μία θαυμαστή αγία βιωτή και αγιοκατατάχθησαν το 1983, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Σ’ αυτό το ίδιο Μοναστήρι έζησε, τα τελευταία χρόνια, ένας σπουδαίος γέρων ασκητής ο π.Αναστάσιος. Είχαμε την μεγάλη ευλογία μαζί με την σύζυγο μου Μαρία, να τον γνωρίζουμε από κοντά. Ήταν αγιασμένη μορφή και η Θεία Χάρις ξεχείλιζε στο πρόσωπο του και το διέκρινε ο καθένας που τον επλησίαζε, έστω και για πρώτη φορά.
Σ’ αυτόν τον γέροντα, είχε πάει ένας ρασοφόρος ο οποίος είχε «πέσει», απ’ ότι ο ίδιος, είχε ομολογήσει στα «έγκατα του Άδη» και ήθελε ένα χέρι βοηθείας για να ανορθωθή. Πλησιάζει λοιπόν τον γέροντα Αναστάσιο και του λέει: «Γέροντα ευλόγησον».
«Ο Κύριος να σας ευλογεί πάτερ μου, τι συμβαίνει;» του απαντά ο γέροντας Αναστάσιος.
«Έχω πέσει στα έγκατα του Άδη και ήλθα να με βοηθήσετε» ανταπαντά ο ρασοφόρος.
«Σ’ εμένα τον αμαρτωλό, τον απαίδευτο, τον άξεστο… ήλθες για βοήθεια;;;» αποκρίνεται ο γέροντας Αναστάσιος.
Του λέγει τότε ο ρασοφόρος: «Αυτά τα οποία ισχυρίζεσαι, κράτα τα για τον εαυτό σου... Εάν δεν μου δώσεις χείρα βοηθείας να ανορθωθώ, εγώ δεν φεύγω από εδώ…»
Τότε ο γέροντας Αναστάσιος τον παίρνει στο κελλί του, κλείνουν την πόρτα και του λέει: «Άκουσε, στην ίδια ψυχολογική κατάσταση και χειρότερη από εσένα, προ καιρού, ευρισκόμουν και εγώ, και μάλιστα έλεγα ότι, μόνο ο Χριστός μπορεί να με βοηθήσει και κανένας άλλος… Ενώ έκανα αυτούς του λογισμούς, αισθάνομαι ξαφνικά, μέσα στο κελλί όπου ευρισκόμουν, άρρητη ευωδία θυμιάματος και παράλληλα, μία υπερβολική φωτεινή λάμψη εκάλυψε τα πάντα στον συγκεκριμένο χώρο!! Τότε εμφανίζεται η Κυρία Θεοτόκος!! Βλέποντας με σ’αυτή την κατάσταση η Θεοτόκος με ρωτάει: “Παιδί μου τι σου συμβαίνει;”. Εγώ συνέχισα να μην ευρίσκομαι σε καλή κατάσταση και αποκρίθηκα με παράπονο: “Πώς να είμαι Παναγία μου; Τον Υιό Σου αναζητώ”. Η Θεοτόκος, για δεύτερη φορά εζήτησε να μάθη τι συμβαίνει, όμως εγώ και πάλι εζήτησα τη συνδρομή του Υιού Της. Το ίδιο συνέβη για τρίτη συνεχόμενη φορά. Οπότε η Κυρία Θεοτόκος, γλυκύτατα, αφού με ευλόγησε, μου λέει: “Παιδί μου, γνώριζε ότι, είμαι η Ταμίας του πλούτου της Χρηστότητος Του Υιού Μου!!!” και με μιάς μου πήρε όλη την ακαταστασία, και ευλογώντας με, έγινε Άφαντη»!!!
Μ’ αυτό το δίδαγμα ο ρασοφόρος κατάλαβε, που πρέπει να απευθυνθή για το πρόβλημα του, και αποχώρησε χαρούμενος και λυτρωμένος!!! ”
Αυτό το δίδαγμα του γέροντος Αναστασίου, το έκανα και δικό μου, και πλέον είμαι βέβαιος ότι, εφόσον έχουμε την διαβεβαίωση της Θεοτόκου, ότι Αυτή είναι «η Ταμίας του πλούτου της Χρηστότητος του Κυρίου και Υιού» Της, γιατί εμείς να στενοχωρούμασθε;;;
πηγή