Όσιος Νικηφόρος ο λεπρός (1890-1964).
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Ονομάζομαι Λ.Γ.*, είμαι 22 ετών και είμαι τελειόφοιτος της Αθωνιάδος Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αγίου Όρους.
Θα ήθελα να σας διηγηθώ με φόβο Θεού ένα θαυμαστό γεγονός, το οποίο μου είχε συμβεί πριν λίγο καιρό με τον ευλαβέστατο όσιο Νικηφόρο [Όσιος Νικηφόρος ο λεπρός].
Ένα βράδυ, καθώς πήγαινα για τον κανόνα μου, μέσα στην εκκλησία της Σχολής, την στιγμή που προσκυνούσα, αντίκρυσα σ’ ένα στασίδι έναν Μοναχό, ο οποίος προσευχόταν με ένα πολύ μεγάλο κομβοσχοίνι.
Αφού έκανα το σημείο του σταυρού, πήγα κοντά του και, βάζοντας μετάνοια, του είπα:
– Ευλογείτε, Πάτερ.
Εκείνος μου απάντησε:
– Ο Κύριος, παιδί μου.
Την στιγμή εκείνη ανασηκώθηκε και μ’ ένα γαλήνιο χαμόγελο με κοίταξε μέσα στα μάτια. Δεν μπορώ να εκφράσω το τι παράξενα αισθήματα ένιωθα μέσα μου. Άρχισα να κάνω κάποιες ερωτήσεις στον Γέροντα. Τον ρώτησα:
– Γέροντα, πώς ονομάζεσθε;
Εκείνος μου απάντησε:
– Ονομάζομαι Νικηφόρος, παιδί μου, και είμαι στους Αγίους Αναργύρους.
Έπειτα άρχισε να μου δίνη απαντήσεις σε κάποια πράγματα που με απασχολούσαν. Ήξερε ακόμη και τους λογισμούς μου. Έμεινα έκπληκτος από αυτά τα οποία μου έλεγε. Ακόμη με συμβούλεψε να λέω πάντα την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με τον αμαρτωλό», να κάνω υπακοή στον πνευματικό μου, να ασκηθώ στην ταπείνωση, και στην υπομονή.
Έπειτα τον ρώτησα αν έχη ευλογία να πάω κάποια στιγμή να τον συναντήσω και μου είπε: – Ναι, παιδί μου, να έρθης. Θα σε περιμένω με μεγάλη χαρά, να με χαιρετήσης. Να ξέρης πως θα προσεύχομαι πάντα για σένα.
Αφού με ευλόγησε στο κεφάλι, μου ευχήθηκε:
– Η Παναγία να είναι μαζί σου. Και μην φοβάσαι, παιδί μου. Τους πειρασμούς να τους αντιμετωπίζης με πίστη και υπομονή και εγώ θα είμαι δίπλα σου.
Έβαλα μετάνοια, τον ευχαρίστησα με δάκρυα στα μάτια και, αφού με αγκάλιασε, μου είπε:
– Μην κλαις, διότι θα είμαι πάντα δίπλα σου.
Αποχώρησα από την εκκλησία πιστεύοντας πως είναι κάποιος γνωστός του σχολάρχη μας. Μετά από μισή ώρα κάτι με τραβούσε να μπω ξανά μέσα στην Εκκλησία.
Μόλις μπήκα, το μόνο που υπήρχε ήταν μια πολύ έντονη ευωδία. Δεν είπα σε κανέναν τίποτε.
Μετά από λίγες μέρες, κάποιος μοναχός μου έκανε δώρο ένα βιβλίο.
Μόλις αντίκρυσα την φωτογραφία και το όνομα στο εξώφυλλο, ξέσπασα σε λυγμούς, διότι ο εικονιζόμενος ήταν ο όσιος Νικηφόρος.
Ευχαριστώ τον Θεό, που με αξίωσε, να αντικρύσω αυτόν τον Άγιο. Από τότε τον αγαπώ και τον ευλαβούμαι πάρα πολύ. Πολλές φορές νοιώθω ζωντανή την παρουσία του κοντά μου.
* Ολόκληρο το όνομα αναφέρεται στο πιο κάτω βιβλίο.
Μαρτυρία από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος, ο “Άγιος Νικηφόρος ο λεπρός, ο θαυματουργός”.
https://www.pemptousia.gr