Συντάκτης π. Σπυρίδων Σκουτής
Για τον πνευματικό άνθρωπο, κάθε μορφή κρίσης είναι ευκαιρία για καλλιέργεια πνευματικών καρπών.
Ο άνθρωπος του Χριστού ακόμα και στον βούρκο να βρεθεί θα τον κάνει παράδεισο και θα βρίσκει συνεχώς διαμάντια.
Αγαπημένε μου αδερφέ...
Τόσο καιρό έτρεχες σε δουλειές, τώρα μπορείς να αγκαλιάσεις περισσότερο και να μιλήσεις με τη γυναίκα σου για τη σχέση σας. Μπορείς να κυληθείς στα πατώματα με τα παιδιά παίζοντας και γελώντας. Να τηλεφωνήσεις και να κάνεις παρέα έστω με αυτόν τον τρόπο σε ανθρώπους που έχουν χάσει το χαμόγελό τους και να τους δώσεις το δικό σου. Ζωγράφιζε κάθε μέρα ένα λουλούδι και δώστο στη γυναίκα σου αφού δεν μπορείς να αγοράσεις. Κάνε δημιουργικά πράγματα με τα παιδάκια σου. Πόσο καιρό τα παιδιά είχαν το παράπονο “Μπαμπά θέλεις να παίξουμε ή είσαι κουρασμένος;”. Τώρα ήρθε η ώρα να τους πεις ότι θα κυληθούμε στα χαλιά και θα βυθιστούμε στις αγκαλιές.
Ενώ έξω κυκλοφορεί ο κορονοϊός (covid-19) εσύ προσπάθησε να κάνεις στα μέλη της οικογένειάς σου πνευματικά εμβόλια από τον γιατρό των ψυχών και των σωμάτων που είναι ο Κύριός μας.
Διάβασε κανένα σκονισμένο βιβλίο από το ράφι, άκουσε μια ομιλία και προβληματίσου μέσα σου “Εγώ τι κάνω από αυτά τα πνευματικά που ακούω;”
Αν σου έρθει φόβος και δάκρυ κράτα το για σένα, πάρε τηλέφωνο τον πνευματικό σου να του μιλήσεις και πάρε δύναμη από τα λόγια του Κυρίου μας. Δεύτε πάντες..
Δεν μπορείς να πας Εκκλησία, έχεις όμως τη γωνιά της Εκκλησίας στο προσκυνητάρι σου. Να προσευχηθούμε όλοι μαζί , να μιλήσουμε στον Χριστό, να του πούμε ότι κάναμε λάθη αλλά είμαστε εδώ να τα διορθώσουμε.
Nα μάθουμε στα παιδιά τι σημαίνει προσευχούλα και κομποσχοινάκι. Όχι δεν είναι σουβενίρ, είναι ένα κομπρεσέρ που σπάει τα σκληρά κομμάτια της καρδιάς μας. Είναι η ανοιχτή “τηλεφωνική γραμμή” με τον ίδιο τον Χριστό όπως μας λένε οι Άγιοι.
Βγάλε το άγχος σου. Μείνε κάποια ώρα σε ησυχία, ακόμα και αν δεν μπορείς να προσευχηθείς. Άκουσε την καρδιά σου και τους λογισμούς σου στους οποίους τόσο καιρό δεν έδινες σημασία. Ήρθε η ώρα να μιλήσεις με τον εαυτό σου. Ενώπιος-ενωπίω. Του το χρωστάς...
Άναψε το καντηλάκι να καίει, βάλε δηλαδή την ελπίδα της Αναστάσεως να φωτίζει την οικογένειά σου. Θυμιάτισε μαζί με τα παιδιά σου εσύ με το θυμιατό και αυτά να σε ακολουθούν. Τη Μεγάλη Πέμπτη να ασπαστείτε τον Σταυρό που έχετε στο σπίτι σας. Τη Μεγάλη Παρασκευή πάρε την εικόνα του Κυρίου και περπάτησε σε όλο το σπίτι λέγοντας, αν ξέρεις, κάποια εγκώμια, αλλιώς βάλε να τα ακούσετε από το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση.
Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ κρατήστε λαμπάδες στο προσκυνητάρι και να πείτε όλοι μαζί “Χριστός Ανέστη Χαρά μου!”
Ό,τι κάνουμε το κάνουμε από αγάπη, διότι άθελά μας μπορεί να γίνουμε φονικό όπλο για τους συνανθρώπους μας.
Δεν χρειάζεται να σκεφτείς την επόμενη μέρα. Ζήσε το τώρα με προσευχή και με αγάπη μέσα από την καρδιά σου και άσε το αύριο γι’ Αυτόν που κυβερνάει τα σύμπαντα.
Σίγουρα αυτό το Πάσχα θα είναι διαφορετικό, αλλά μόνο από πρακτικής πλευράς γιατί η Ανάσταση του Κυρίου θα γίνει. Η μόνη Ανάσταση που εξαρτάται από εμάς είναι η εσωτερική Ανάσταση της μετανοίας. Είτε είσαι στην Εκκλησία είτε στο σπίτι να αναζητάς αυτή την Ανάσταση. Την Ανάσταση από τα πάθη και τις αδυναμίες.
Καλό αγώνα αδερφέ και να θυμάσαι ο Παράδεισος υπάρχει όσο του επιτρέπεις να μοσχοβολάει στη ζωή σου.
π.Σπυρίδων Σκουτής - euxh.gr