Η Θεία Κοινωνία για μας τους πιστούς είναι το Σώμα και Αίμα του Χριστού.
Επομένως δεν μπορεί ο Χριστός να μεταδίδει ασθένειες.
Έχουν καταγραφεί πάμπολλα περιστατικά ιερέων, που μετέδιδαν την θεία
Κοινωνία σε ασθενείς με ασθένειες, πιο βαριές και πιο μεταδοτικές από
τον κορονοϊό, στη συνέχεια κατέλυαν το υπόλοιπο και δεν έπαθαν
τίποτε.Για αυτούς που πιστεύουν, ο Θεός είναι πάνω και από τον κορονοϊό,
πάνω και από κάθε επιστήμη, πάνω και από κάθε μέτρο ασφαλείας, χωρίς
αυτό να σημαίνει ότι τα περιφρονούμε.
Ο Χριστός νίκησε την αμαρτία, νίκησε την ανθρώπινη κακία, νίκησε τον θάνατο, και δεν μπορεί να νικήσει τον κορονοϊό;
Για αυτό είναι κατεξοχήν θέμα πίστης.
Αυτοί που δεν πιστεύουν, βλέπουν την θεία Κοινωνία ως πηγή μικροβίων.
Πόσα όμως περιστατικά μετάδοσης ασθενειών από την θεία Κοινωνία έχουμε;
Αυτοί που δεν πιστεύουν βλέπουν την θεία Λειτουργία σαν μία θεατρική παράσταση.
Εμείς όμως βλέπουμε και στην θεία Κοινωνία και στην θεία Λειτουργία
Χριστόν εσταυρωμένον και αναστημένον, «Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν».
Πριν από πολλά χρόνια ένα άγιος Αγιορείτης Γέροντας, ο π. Διονύσιος (1909-2004) από την Κολιτσού, είχε πει προφητικά:
«- Θα έλθει καιρός που θα βγουν καινούργιες αρρώστιες, που θα είναι άγνωστες και δεν θα υπάρχουν φάρμακα.
Τότε πολύς κόσμος θα πεθαίνει. Όσοι όμως θα κοινωνούν δεν θα κινδυνέψουν».
Φυσικά δεν εννοούσε ότι όλοι όσοι κοινωνούν θα ζουν ή ότι όσοι δεν κοινωνούν θα πεθαίνουν.
Η θεία Κοινωνία, για όσους μεταλαμβάνουν αναξίως, δεν είναι ζωή, αλλά φωτιά και θάνατος.
Η θεία Κοινωνία θέλει προετοιμασία, εξομολόγηση, αποφυγή της αμαρτίας, νηστεία, πνευματικό αγώνα.
Ίσως με αυτά τα προφητικά λόγια ο Γέροντας ήθελε να προλάβει
αυτούς τους πιστούς, που θα έχουν λογισμούς για την θεία Κοινωνία και να
μας δείξει ότι είναι θέμα πίστης.