Από το 1453 μέχρι το 1821 πραγματοποιήθηκαν πάνω από 100 κατά τόπους επαναστατικά κινήματα και τουλάχιστο 6 οργανωμένες επαναστάσεις.
Το 1462 επαναστατεί η Λέσβος.
Το 1481 ξεσηκώνεται η Ήπειρος.
Το 1571 επαναστατούν Ρούμελη και Ήπειρος μαζί.
Το 1585 επαναστατεί η Ακαρνανία.
Το 1617, με επικεφαλής τον Επίσκοπο Σταγών Διονύσιο, απελευθερώνονται τα Τρίκαλα.
Το 1678 επαναστατεί η Πιερία με αρχηγό τον Επίσκοπο Κίτρους Νικόλαο. κ.ο.κ.
Λένε μερικοί, ότι τάχα η Επανάσταση του ’21 είναι απότοκος του λεγόμενου Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού.
Αλήθεια, στα 1462 και στα 1481 τί επικρατούσε στην Ευρώπη; Επικρατούσε Διαφωτισμός ή μήπως μεσουρανούσε μαύρος και απάνθρωπος Μεσαίωνας; Ασφαλώς, Μεσαίωνας, απολυταρχικός, φεουδαρχικός και προπάντων φράγκικος στα μέτρα του Καρλομάγνου και των αιρετικών απογόνων του. Από πού κι ως πού, λοιπόν, το Απελευθερωτικό Κίνημα των Ελλήνων κατά των Τούρκων είναι ''πνευματικό τέκνο του διαφωτισμού'';
Εδώ είναι, που ο Λόγος του Μεγάλου Στρατηλάτη Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ακυρώνει εντελώς κάθε παρόμοια αντίληψη: ’’ Όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος ’’. Επανάσταση για την Ορθοδοξία και την Ελλάδα. Πού τον βρήκαμε τον Διαφωτισμό στα λόγια του Κολοκοτρώνη;
Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, στα Απομνημονεύματά του, μας παραδίδει επίσης πειστικότατο δείγμα για τα κίνητρα και τους σκοπούς της Επανάστασης. Κίνητρα και σκοπούς, που ανάγονται στο Πνεύμα και τα κατορθώματα των Αρχαίων προγόνων μας και όχι στις ταξικές διεκδικήσεις του ’’Ευρωπαϊκού σκοταδισμού’’.
Διηγείται: ’’Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι’ ένα βασιλόπουλο, ατόφια – φαίνονταν οι φλέβες· τόση εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρον, τα ’χαν πάρη κάτι στρατιώτες και εις τ’ Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλλαρα γύρευαν. Άντεσε κ’ εγώ εκεί, πέρναγα· πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα· «Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτήτε να βγουν από την πατρίδα μας. Δι’ αυτά πολεμήσαμεν».
Για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, για την Δωδώνη, για τους Δελφούς, για την Αμφίπολη και την Μαρώνεια πολεμήσαμε, δηλώνει ξεκάθαρα ο μεγάλος μας Στρατηγός Μακρυγιάννης. Υπάρχουν ακόμη αμφιβολίες;
Φτάνει πια τόση παραχάραξη και τόση διαστρέβλωση της Ιστορικής μας Αλήθειας εν ονόματι της όποιας ιδεολογικής ''προκρούστειας κλίνης''. Ας διαβάσουμε, επιτέλους, και λίγη Ιστορία κατευθείαν από τις Πηγές και όχι από τα ράφια των κομματικών μας γραφείων. Και τούτο για έναν και μόνο λόγο: Την διακονία της Αλήθειας και της Ενότητας του Λαού μας, που, την περίοδο αυτή, την χρειαζόμαστε τόσο πολύ… πηγη
