Για πρώτη φορά το 1996 είχα πληροφορηθεί αυτό το καταπληκτικό γεγονός πως χιλιάδες Τούρκοι μουσουλμάνοι, (;;;), προσκυνούν μια σπηλιά, («Ashab i Kehf»), κοντά στην Ταρσό της Τουρκίας όπου εκεί, όπως υποστηρίζουν οι ίδιοι, είναι η ιερή σπηλιά των επτά χριστιανών μαρτύρων που κατέφυγαν εκεί κυνηγημένοι από τους διωγμούς των Ρωμαίων και μάλιστα αναφέρουν για πολλά θαύματα που γίνονται εκεί σε όσους αγρυπνούν προσευχόμενοι.
Ανάμεσα στην πόλη των Αδάνων όπου είναι το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Ανατολίας και την ιστορική πόλη του Καχραμάν Μαράς, ανατολικότερα, υπάρχει μια λοφώδη περιοχή όπου τα παλαιοτέρα χρόνια οι πρώτοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας είχαν δημιουργήσει πολλές εστίες λατρείας. Στην περιοχή αυτή, υπάρχουν και ορισμένες κατακόμβες όπου οι χριστιανοί κατέφευγαν τότε για να γλιτώσουν από τις διώξεις των ειδωλολατρών και των Ρωμαίων, ενώ εκεί τελούσαν τα μυστήρια τους και ασκούσαν ελεύθεροι την λατρεία τους. Μια από αυτές τις κατακόμβες όμως, έχει σήμερα μια ιδιαίτερη σημασία για τους μουσουλμάνους Τούρκους της περιοχής και όχι μόνο, όπως θα δούμε παρακάτω.
Στην κατακόμβη αυτή, που ονομάζετε «Η κατακόμβη των εφτά Νέων Μαρτύρων», κοντά στα Άδανα, με πολλές σπηλιές και υπόγειους διαδρόμους, συγκεντρώνεται το ενδιαφέρων πολλών Τούρκων μουσουλμάνων από την περιοχή αλλά και από όλη την Τουρκία. Ο χώρος θεωρείται ιερός και όσοι πηγαίνουν εκεί πηγαίνουν για να προσκυνήσουν και να ζητήσουν κάποια χάρη από αυτούς που αγίασαν αυτόν τον χώρο. Μόλις κατεβείς μέσα στην κατακόμβη υπάρχει μια υπόγεια αίθουσα όπου δεσπόζουν δυο βραχώδεις τοποθεσίες. Οι Τούρκοι επισκέπτες πιστεύουν πως όποιος ακουμπάει εκεί την πλάτη του, τότε θα ξεχάσει όλα τα βάσανα του και θα νοιώσει ένα μοναδικό αίσθημα ανακούφισης και γαλήνης. Πιο πέρα υπάρχει ένας στενός διάδρομος για τον οποίο οι Τούρκοι λένε πως όποια γυναίκα καταφέρει να τον διαβεί και είναι άτεκνη, τότε θα αποκτήσει την ικανότητα να τεκνοποιήσει.
Όπως αναφέρει το συναξάρι οι Άγιοι Επτά Παίδες, τα ονόματα των οποίων είναι: Μαξιμιλιανός, Ιάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Αντωνίνος (ή Ιωάννης), Κωνσταντίνος και Εξακουστοδιανός, έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.). Όταν ξέσπασαν απηνείς διωγμοί κατά των Χριστιανών, οι επτά παίδες μοίρασαν την περιουσία τους στους πτωχούς, εγκατέλειψαν την πόλη και κρύφτηκαν σε μία σπηλιά μέχρι να τελειώσει ο διωγμός. Έτσι δεν θα αναγκάζονταν να αρνηθούν την πίστη τους. Όταν όμως αντιλήφθηκαν ότι οι διώκτες τους πλησίαζαν στο καταφύγιό τους, προσευχήθηκαν στο Θεό κατά την διάρκεια της νύχτας να πεθάνουν για να μην πέσουν στα χέρια των διωκτών τους. Ο Θεός εισάκουσε τη δέηση τους και το πρωί κοιμήθηκαν χωρίς να ξυπνήσουν. Ο βασιλιάς ανακάλυψε την κρυψώνα τους και διέταξε να φραγεί με μία μεγάλη πέτρα η είσοδος της σπηλιάς. Μετά από 194 χρόνια (περί το 446 μ.Χ.), επί Θεοδοσίου του Μικρού, έκανε την εμφάνισή της στην Έφεσο κάποια αίρεση που δίδασκε κατά της ανάστασης νεκρών. Εκείνη, λοιπόν, την εποχή, κάποιο παιδί στην αγορά της Εφέσου αγόρασε ψωμί με το νόμισμα της εποχής του Δεκίου , γεγονός ανεξήγητο. Ανέκριναν το παιδί, που ήταν ο Iάμβλιχος και τους οδήγησε στη σπηλιά και βρήκαν ζωντανά και τα υπόλοιπα παιδιά. Ήταν θαύμα Θεού που αποδείκνυε το αληθές της Αναστάσεως των νεκρών. Τέλος οι Επτά Παίδες κοιμήθηκαν αυτή την φορά φυσιολογικά.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι όσοι κατεβαίνουν εκεί κάτω, κυρίως γυναίκες με τις χαρακτηριστικές μουσουλμανικές μαντίλες, ανάβουν κεριά ενώ στην άκρη της στοάς υπάρχει ένα παλιός τάφος, όπου όπως πιστεύεται βρίσκεται η σωρός ενός χριστιανού Αγίου και ο χώρος είναι γεμάτος από τάματα των πιστών που ζητάνε κάποια χάρη.
Περιττό να πούμε ότι όλα αυτά έχουν προκαλέσει την οργή στο επίσημο μουσουλμανικό ιερατείο, ενώ αυτόκλητοι ισλαμιστές ιεροκήρυκες προσπάθησαν μάταια να πείσουν τους επισκέπτες της ιερής κατακόμβης πως αυτό που κάνουν, δεν είναι έκφραση μουσουλμανικής πίστης. Αλλά μάταια. Όπως είπαμε κάθε μέρα κατά εκατοντάδες, ακόμα και χιλιάδες, έρχονται οι επισκέπτες να προσκυνήσουν στην ιερή κατακόμβη.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
http://nikosxeiladakis.gr
