Μία ημέρα, που καθόταν στο κελί του ο Όσιος Ιωάννης ο Σαββαΐτης, εμφανίσθηκε μπροστά του ένας θηλυκός αγριόχοιρος κρατώντας στο στόμα του το μικρό του και, πλησιάζοντας, το απέθεσε στα πόδια του Γέροντα.
Το πήρε στα χέρια του ο Όσιος και, αφού το κοίταξε καλά, κατάλαβε αμέσως ότι ήταν τυφλό. Έπτυσε, έφτιαξε πηλό και μ' αυτόν άλειψε τα μάτια του ζώου, το οποίο αμέσως ανέβλεψε.
Τότε ή μητέρα του έπεσε ευλαβικά στα πόδια του Οσίου και άρχισε να τα ασπάζεται, προσπαθώντας μ' αυτό τον τρόπο να του δείξει την ευγνωμοσύνη της. Μετά πήρε το μικρό της στο στόμα και έφυγε.
Την άλλη ημέρα η μητέρα του μικρού αγριόχοιρου εμφανίσθηκε και πάλι έξω από το κελί του Γέροντα, σύροντας με κόπο ένα μεγάλο λάχανο.
Ο Όσιος χαμογέλασε και της είπε: «Που το βρήκες αυτό; Από τους κήπους βέβαια το έκλεψες. Γνώριζε ότι εγώ κλεμμένα δεν τρώω. Πήγαινέ το λοιπόν πίσω, να το βάλεις εκεί που το βρήκες.
Τότε το ζώο, σαν να ντράπηκε γι’ αυτό που είχε κάνει, κατέβασε το κεφάλι του, πήρε το λάχανο και το πήγε στον κήπο, απ΄όπου το είχε κόψει.
Αδελφοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί : ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!
Πηγή: ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΝ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Εκδόσεις "Ο Αγιος Στέφανος"
https://www.dromokirix.gr/
