Τό σταυρό μας μποροῦμε νά κάνουμε στήν ἀρχή καί στό τέλος τοῦ Ἑξάψαλμου. Σ’ ὅλη ὅμως τή διάρκεια αὐτοῦ, ἀκόμη καί στό μέσον του, ὅταν λέγουμε τά «Δόξα… Καί νῦν… Ἀλληλούια…» ΔΕΝ κάνουμε τό σταυρό μας, ἀλλά παρακολουθοῦμε «ἐν πάσῃ σιωπῇ καί κατανύξει» τόν Ἀναγνώστη, ὁ ὁποῖος «μετ’ εὐλαβείας καί φόβου Θεοῦ», διαβάζει τόν Ἑξάψαλμο.
Διότι ὁ χρόνος αὐτός τῆς ἀναγνώσεως προεικονίζει τό χρόνο τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου, κατά τή διάρκεια τοῦ ὁποίου μέ φόβο καί τρόμο θά ἀναμένουμε τήν τελική κρίση Του γιά ἐμᾶς.
Καί, ὅπως τότε, ἔτσι καί τώρα θά πρέπει σιωπῶντες, ὄρθιοι, ἀκίνητοι, χωρίς μετακινήσεις ἤ, προπαντός, χωρίς καί τούς παραμικρούς θορύβους, νά παρακολουθοῦμε τήν ἀνάγνωση αὐτή.
(Ἰδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στίς ἑσπερινές ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας, οἱ ὁποῖες εἶναι ὁ Ὄρθρος τῆς ἑπομένης. Διότι τότε, ἀφηρημένοι, μπαίνουμε στούς Ναούς χωρίς νά προσέχουμε, ἐάν ἐκείνη τήν ὥρα διαβάζεται ὁ Ἑξάψαλμος. Σ’ αὐτές τίς περιπτώσεις θά πρέπει νά παραμένουμε ἀκίνητοι στήν εἴσοδο τοῦ Κυρίως Ναοῦ καί μετά τό πέρας τῆς ἀναγνώσεως νά μετακινούμαστε γιά νά καταλάβουμε τή θέση μας).
Ὁ ἑξάψαλμος ἀποτελεῖται ἀπό ἀπό τούς ἑξῆς ψαλμούς:
3ος: Εἰκονίζει τήν σταθερή ἐλπίδα τῆς ψυχῆς στό Θεό.
37ος: Θρῆνος τῆς ψυχῆς γιά τό βάρος τῶν ἁμαρτιῶν.
62ος: Ἁπαλή παρηγορητική πρωϊνή προσευχή.
87ος: Δέηση ψυχῆς τσακισμένης ἀπό τίς συμφορές.
102ος: Προσευχή εὐγνωμοσύνης γιά τίς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ.
142ος: Θερμή παράκληση βοήθειας.
Ὁ ἑξάψαλμος εἶναι ἡ κατανυκτική ἀνάγνωση (ὅλοι ὄρθιοι) τῶν 6 παραπάνω ἀπό τούς 150 ψαλμούς , τούς ὁποίους ἔγραψε ὁ Δαβίδ. Εἶναι συγχρόνως ὕμνος, δέηση, προφητεία.
ΠΗΓΗ : "ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ", ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ, ΕΤΟΣ ΙΔ΄, ΤΕΥΧ. 61, ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014, σ. 22.
http://tribonio.blogspot.com
