Διηγήθηκε ο γέρω-Σάββας ο Καψαλιώτης ότι παλαιότερα υπηρετούσε στην Δάφνη ένας αστυνομικός που είχε κατά νουν να γίνει μοναχός.
Όταν όμως έβλεπε μοναχούς, τους κατέκρινε λέγοντας: «Τι καλόγηροι είστε σεις; Όταν θα γίνω εγώ καλόγηρος, θα δείτε πως είναι η καλογερική».
Τούτο επαναλάμβανε συχνά κατακρίνοντας και εξουθενώνοντας τους πατέρες. Έγινε πράγματι καλόγηρος σ’ ένα Κελλί στην Κερασιά.
Αντί όμως να δώσει τον εαυτό του ως τύπο καλογερικής, όπως ήλπιζε, έγινε για την υπερηφάνεια του και την μεγάλη ιδέα που είχε για τον εαυτό του «πτώμα εξαίσιον» και παράδειγμα σωφρονισμού για τους άλλους.
Διότι έπαθε ο νους του και γύριζε σαν σαστισμένος στους δρόμους. Κουνούσε δήθεν το χέρι του ότι σταυροκοπιέται και τα χείλη του ότι προσεύχεται.
Περιπλανιόταν στους δρόμους, χωρίς να ξέρει που πηγαίνει. Ήταν θέαμα ελεεινό και αξιοδάκρυτο. Δεν είναι γνωστό το τέλος του.
Ο Θεός να τον ελεήσει και εμάς να μας φυλάει από την υπερηφάνεια και την κατάκριση για να μην πάθουμε τα ίδια . Αμήν.
«Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση»
Ο ΤΗΡΩΝ
Μηνιαία Έκδοση Ι.Ν. Αγ. Θεοδώρου του Τήρωνος
Έτος 7ο – Τεύχος 2ο – Σεπτέμβριος 2013
https://oikohouse.wordpress.com/
https://epanosifi.blogspot.com/2019/07/blog-post_388.html
https://hristospanagia3.blogspot.com/
