Τό πρῶτο ἥμισυ του 19ου αἰώνα, στήν Ὀχρίδα κυβερνοῦσε ὁ Γιελαντίν μπέης, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀποστατήσει ἀπό τόν Σουλτάνο καί ἦταν ἀνεξάρτητος ἀρχηγός. Τήν ἐποχή ἐκείνη ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας ἦταν ὁ μητροπολίτης Καλλίνικος.
Μολονότι προέρχονταν ἀπό διαφορετικές θρησκεῖες, ὁ μπέης καί ὁ Καλλίνικος, ἦταν πολύ καλοί φίλοι καί συχνά ἐπισκεπτόταν ὁ ἕνας τόν ἄλλον.
Κάποτε συνέβη ὁ μπέης νά καταδικάσει εἴκοσι πέντε Χριστιανούς σέ ἀπαγχονισμό. Εἶχε προγραμματιστεῖ νά κρεμαστοῦν τήν Μεγάλη Παρασκευή. Ὁ μητροπολίτης, συντετριμμένος ἀπό αὐτό πού ἐπρόκειτο νά συμβεῖ, πῆγε αὐτοπροσώπως στόν μπέη κι ἄρχισε νά τόν παρακαλεῖ νά δείξει ἐπιείκεια ὡς πρός τήν ποινή.Ἐνῶ συνομιλοῦσαν, ἔφτασε ἡ ὥρα τοῦ γεύματος καί ὁ μπέης προσκάλεσε τό μητροπολίτη νά συμφάγουν. Τό φαγητό πού εἶχε μαγειρευτεῖ ἦταν ἀρνί. Ὁ μητροπολίτης τότε ζήτησε συγγνώμη ἐξηγώντας ὅτι, λόγω τῆς νηστείας τῆς περιόδου, δέν μποροῦσε νά μείνει γιά τό γεῦμα καί ὕστερα ἑτοιμάστηκε νά φύγει.
Ὁ μπέης στενοχωρήθηκε καί εἶπε στό μητροπολίτη: «Διάλεξε –εἴτε γευματίζεις μαζί μου καί ἀπελευθερώνω ἀπ’ τήν κρεμάλα εἴκοσι πέντε ἄνδρες, εἴτε δέν γευματίζεις καί τούς ἀφήνεις νά κρεμαστοῦν». Ὁ μητροπολίτης ἔκανε τό σταυρό του καί κάθισε νά φάει στό τραπέζι καί πράγματι ὁ Γιελαντίν ἀπελευθέρωσε τούς μελλοθάνατους.
Ἀπό τό βιβλίο τοῦ ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς «Ὁ πρόλογος τῆς Ὀχρίδας»
https://inagiastriadosvagion.blogspot.com
