Θαύμα του Αγίου Αρσενίου του εν Πάρω, όπως το διηγήθηκε ο ίδιος ο ευεργετηθείς, στον Επίσκοπο Παροναξίας Επιφάνιο το 1976 και του είπε: «κήρυξε αυτό το θαύμα δεσπότη μου» στον εσπερινό της εορτής του Αγίου .
«Ονομάζομαι Γεώργος Ρουσάκης και εργάζομαι ως Γ΄ Πλοίαρχος σε ποντοπόρο πλοίο. Η μητέρα μου πριν αναχωρήσω για μακρινό ταξίδι μου τοποθέτησε στη τσέπη μου ένα μικρό εικονάκι του Αγίου Αρσενίου «να το έχεις φυλαχτό» μου είπε.
Αλλά εγώ, Σεβασμιώτατε, δεν επίστευα τίποτε από αυτά. Χαμογέλασα και για να μην πικράνω την ευλαβή μητέρα μου ,και το άφησα στην τσέπη μου. Μετά λίγη ώρα κατέβηκα στον Πειραιά με τη βαλίτσα μου και μπήκα στο καράβι . Ξεκινήσαμε για μακρινό ταξίδι στον Ινδικό Ωκεανό.
Ένα βράδυ, μετά από αρκετές ημέρες ,βλέπω στην καμπίνα μου, στο ζωντανό όνειρό μου, να μπαίνει ένας ασκητικός γέροντας με γαλήνια φυσιογνωμία. «Είμαι ο Αρσένιος από την Πάρο» μου είπε.
Ανατρίχιασα γιατί ούτε πίστευα και το εικονάκι τα είχα ξεχάσει.
«Πρόσεχε, μου προσέθεσε, αύριο να μη βγεις από την καμπίνα σου, θα γίνει μεγάλο κακό και.. πρόσεχε. Εγώ, ό,τι κι αν σου συμβεί θα σε βοηθήσω».
Πετάχτηκα από το κρεβάτι έκανα τον σταυρό μου και ξανάπεσα να κοιμηθώ, αλλά πού να κοιμηθώ!
Το πρωί η θάλασσα άρχισε να φουρτουνιάζει, σιγά σιγά ανέβαιναν τα μποφόρ, όλα χοροπηδούσαν, αέρας, κύματα και καράβι. Τότε μου χτύπησαν την πόρτα: «Καπτα-Γώργη, βέχεις βάρδια στη γέφυρα» μου φώναξε το τζόβενο του καραβιού «μ’ έστειλε ο πρώτος να σε φωνάξω».
Σε λίγο βρισκόμουνα στη γέφυρα. Το κακό δυνάμωνε και σε 1-2 ώρες το καράβι είχε γίνει καρυδότσουφλο. Ένα τράνταγμα του καραβιού έκανε ζημιά στο σύστημα αγκυροβολίας. Η ζημιά έπρεπε να διορθωθεί. Έστειλα ένα ναύτη να σιάξει ,όπως μπορούσε τη ζημιά, μα δε τα κατάφερε. Άφησα το δεύτερο στη γέφυρα και κατέβηκα γρήγορα , κοντά στη μάσκα του καραβιού. Δεν πρόλαβα να κρατηθώ κι ένα θεόρατο κύμα , μ’ άρπαξε και με πέταξε στον Ωκεανό, μακριά από το καράβι.
Ήμουν σε τραγική θέση κι ούτε το καράβι μπορούσε να με βοηθήσει γιατί κι αυτό κινδύνευε. Τη στιγμή που βρέθηκα στη θάλασσα σήκωσα το χέρι μου κι έκανα το Σταυρό μου. Τότε θυμήθηκα τον Άγιο Αρσένιο και το μικρό εικονάκι της μητέρας μου « Κύριε σώσον με!» φώναξα «Άγιε Αρσένιε Βοήθα με!» «Παναγία μου πρόφθασε!».
Ξαφνικά βλέπω τον Άγιο Αρσένιο, σαν τον Απόστολο Πέτρο που βούλιαζε στα κύματα, πάνω στα κύματα ζωντανό κι όχι όνειρο.
«Γιώργο, μη φοβάσαι και θα σε βοηθήσω να σωθείς» μου είπε. « Η παράκληση και η προσευχή της μητέρας σου είναι δυνατή…μόνο…. πρόσεχε…πρόσεχε!».
Τότε ένα τεράστιο κύμα 7-8 μέτρα με σήκωσε ψηλά σαν άχυρο και ξαφνικά με μια θαυμάσια απλωσιά , με πέταξε πάνω στο κατάστρωμα του καραβιού. Μόλις πρόλαβα και κρατήθηκα σ’ ένα σίδερο της κουπαστής, που βρέθηκε μπροστά μου.
Για να μην ξεχνώ το θαύμα του Αγίου μας και τη σωτηρία μου από βέβαιο πνίξιμο,τραυματίστηκα ελαφρά στο μέτωπο για να είναι η σφραγίδα του θαύματος και η εντολή του Αγίου …πρόσεχε» και μου έδειξε το μικρό τραύμα στο μέτωπο που του είχε εν τω μεταξύ επουλωθεί.
Στις 18 Αυγούστου 1980 που το διηγήθηκε ο επίσκοπος στο εκκλησίασμα κατά την εορτή του Αγίου Αρσενίου, άκουσε κάποιον να λέει: «ονομάζομαι Παπαδόπουλος, το θαύμα αυτό που διηγηθήκατε το ζήσαμε και εμείς στο σπίτι μας, γιατί στο καράβι που υπηρετούσε ο Γιώργος Ρουσάκης, υπηρετούσε ως δεύτερος πλοίαρχος και ο αδελφός μου Σάββας Παπαδόπουλος, είναι πράγματι αληθινό» και τα μάτια του γέμισαν δάκρυα.
Από το βιβλίο: Βίος, Πολιτεία και θαύματα του Αγίου Αρσενίου του Νέου
π. Φιλοθέου Ζερβάκου
Σ.σ: Ευχαριστούμε τον κ. Δ. Κ. που είχε την καλοσύνη να μας στείλει ηλεκτρονικά το "θαύμα" ανήμερα της εορτής του Οσίου. Να έχουμε όλοι την ευλογία του!
https://agiopneymatika.blogspot.com/2019/08/blog-post_18.html
https://hristospanagia3.blogspot.com/
