Υπεύθυνος Τμήματος Βεροίας
του Συλλόγου Φίλων των Απανταχού Κρυπροχριστιανών
Υπάρχει εδώ και χρόνια ένας νόμος, που για να εισαχθεί κάποιος στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, πρέπει να εισαχθεί κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων. Η περίοδος αυτή είναι πράγματι κρίσιμη, διότι ίσως από τα αποτελέσματα των εξετάσεων να εξαρτηθεί το υπόλοιπο της ζωής του κάθε υποψηφίου. Θα πρέπει λοιπόν για τον λόγο αυτό να γίνει η κατάλληλη προετοιμασία, ο υποψήφιος να μελετήσει αρκετά και μεθοδικά για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα και η προσπάθεια αυτή πρέπει να ξεκινήσει πριν από δύο ή και τρία χρόνια πριν . Αυτό βέβαια έχει και κόστος οικονομικό για τους γονείς πληρώνοντας αρκετά χρήματα για φροντιστήρια, αλλά έχει και κόστος ενέργειας και ξόδεμα ψυχικών δυνάμεων για φτάσει ο υποψήφιος να εισαχθεί στην σχολή της αρεσκείας του.
Γίνονται όμως μερικές φορές λάθη, περισσότερο από την πλευρά των γονέων και λιγότερο από την πλευρά των υποψηφίων. Κάποιοι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους σαν προέκταση του εαυτού τους , και δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς αποφασίζουν για το μέλλον των παιδιών τους. Αποφασίζουν αν τα παιδιά τους θα σπουδάσουν στο Πολυτεχνείο ή σε κάποια άλλη σχολή βάζοντας τον πήχη πάρα πολύ ψηλά ίσως και πάνω από τις δυνατότητες των παιδιών. Πράγματα που δεν κατάφεραν αυτοί στην ζωή τους απαιτούν να τα κάνουν τα παιδιά τους και κατά κάποιο τρόπο να καμαρώνουν αργότερα, παραβλέποντας τις ικανότητες και τις επιθυμίες των παιδιών. Είναι και κάποια παιδιά που υπερβάλουν τον εαυτό τους ,στοχεύουν πάρα πολύ ψηλά με αποτέλεσμα να αγχώνονται αν θα τα καταφέρουν και αν δεν πετύχουν τον στόχο τους απογοητεύονται και κάποια υπερευαίσθητα έφθασαν και στην αυτοκτονία επειδή δεν πέρασαν στο Πανεπιστήμιο.
Το λυπηρό σε όλη αυτή την προσπάθεια είναι ότι, έχουμε απ’ έξω το θέλημα του Θεού. Κι’ όταν ακόμη κάνουμε προσευχή στο Θεό και στην Παναγία, συνήθως ζητάμε να μας βοηθήσει να μπούμε στην σχολή της επιθυμίας μας. Άραγε αναρωτηθήκαμε ποτέ τι θέλει ο Θεός από εμάς στη ζωή; ζητήσαμε στην προσευχή μας να μας φωτίσει ο Θεός να καταλάβουμε το θέλημά Του και εμείς με την σειρά μας να προσαρμόσουμε το θέλημά μας στο θέλημά Του. Βλέπουμε τις νύχτες στα νυχτερινά μαγαζιά να είναι γεμάτα από νέους και νέες που διασκεδάζουν μέχρι πρωίας κάνοντας τα χατίρια του διαβόλου. Όταν έρθει η ώρα των εξετάσεων τρέχουν και ζητούν βοήθεια από τον Θεό. Πώς όμως να βοηθήσει ο Θεός στην κατάσταση που βρίσκονται; βέβαια ο Θεός είναι όλος αγάπη και θέλει να βοηθήσει τοα πλάσματά Του αλλά εμείς με την ζωή μας δεν Τον αφήνουμε. Θα πρέπει η μελέτη να συνοδεύεται και με προσευχή. Την τελευταία δεκαετία, ίσως και περισσότερο, διαπιστώνουμε ότι πολλοί απόφοιτοι ανωτάτων σχολών , και μάλιστα αριστούχοι, δεν ασκούν το επάγγελμα που σπούδασαν και ασχολούνται σε διάφορες άσχετες δουλειές ή και το χειρότερο να είναι άνεργοι με Διδακτορικά, με μεταπτυχιακά και με δύο - τρείς ξένες γλώσσες .
Πριν από πολλά χρόνια σε ένα σχολείο της Αυστρίας ήταν ένας πολύ κακός μαθητής. Ο πατέρας του μαθητή πήγαινε στο σχολείο και έλεγε στον δάσκαλο τι θα γίνει με τον γιό του ο οποίος «δεν έπαιρνε » τα γράμματα. Ο μαθητής αυτός ήταν ο Niki Lauda ο οποίος αργότερα έγινε οδηγός στην F 1 ,με δική του αεροπορική εταιρία, και εν κατακλείδι ένας πετυχημένος επιχειρηματίας.
Γι’ αυτό γονείς και υποψήφιοι ανθρωπίνως θα κάνουμε ότι μπορούμε, επικαλούμενοι την χάρη του Θεού . Καλό είναι να υπάρχει ηρεμία στο σπίτι, δεν χρειάζεται υπερβολική πίεση των γονιών προς τα παιδιά, οι γονείς να ενθαρρύνουν πως όλα θα πάνε καλά, τα παιδιά να κάνουν όσο είναι δυνατόν υγιεινή διατροφή, να είναι ξεκούραστα, και προ πάντων να έχουν στην άκρη του μυαλού τους πως κι αν ακόμη συμβεί να μην εισαχθούν στην σχολή της επιλογής τους ας το δουν σαν θέλημα Θεού και ότι ο Θεός για κάπου αλλού τους προορίζει. Χάνοντας μια μάχη δεν χάνεται ο πόλεμος. Η ζωή είναι μπροστά και οι τομείς που μπορεί να δράσει κανείς είναι πάρα πολλοί, ίσως και να πετύχουν περισσότερο σε έναν άλλο χώρο με την βοήθεια και την χάρη του Θεού και της Παναγίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗΣ
Υπεύθυνος Τμήματος Βεροίας
του Συλλόγου Φίλων των Απανταχού Κρυπροχριστιανών
