Πάσα φυτεία την οποία δεν εφύτευσε ο Πατήρ Μου ο Ουράνιος θα εκριζωθεί» (Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον Ιε-13).
Μια είδηση «έπεσε» μπρος στα μάτια μου και μαύρισε η ψυχή μου. 56άχρονος, άστεγος από τα έξη του χρόνια, με σοβαρά προβλήματα υγείας από την «καλοπέραση» κοιμάται σε κενοτάφιο νεκροταφείου.
Το μόνο που ζητάει, μια δουλειά για να καλύψει τις ανάγκες του, που δυστυχώς στις μέρες μας η αναζήτηση και η εύρεση οποιασδήποτε εργασίας έστω και για ένα μεροκάματο της πείνας, είναι πολυτέλεια και άπιαστο όνειρο.
50 χρόνια άστεγος, στους δρόμους, και δεν είναι ο μόνος! Ουδείς μερίμνησε γι’ αυτόν, μόνο μια καλή κυρία τον συμπόνεσε και κάθε βράδυ του πηγαίνει ένα πιάτο φαί.
Και έπρεπε να περάσουν 50 χρόνια για να δημοσιευθεί αυτή η είδηση και όλα αυτά τα χρόνια δεν μίλησε κανείς για αυτόν τον άνθρωπο, απλά τον προσπερνούσαν, λες και δεν υπήρχε, λες και δεν τον έβλεπαν.
Γιατί το μάθαμε τώρα; Μήπως για να προκαλέσουν τον οίκτο μας, και να ξεπουλήσουν τις φυλλάδες τους στα περίπτερα; Μάθαμε να κανακεύουμε τον εαυτούλη μας και απωλέσαμε την ανθρωπιά μας.
Δεν είναι αγάπη ο οίκτος και η κακομοιριά που δείχνουμε στο συνάνθρωπό μας. Δεν «απλώνεις» το χέρι σου με οίκτο στον δοκιμαζόμενο αδελφό σου, το απλώνεις μόνο με αγάπη και πάντα με αγάπη!
Τι χριστιανοί είμαστε αν δεν έχουμε αγάπη; Αν δεν δίνουμε απλόχερα αγάπη;
Ξεχάσαμε το «αγαπάτε αλλήλους» και αυτό δεν θα μας βγει σε καλό!
Και όμως αυτή η συγκλονιστική είδηση πέρασε στα «ψιλά» γιατί τον τελευταίο καιρό μεταξύ άλλων, μας απασχολεί εμμονικά πλέον η καθημερινότητα του πάπα Φραγκίσκου, οι συναντήσεις του, οι δηλώσεις του… κλπ…
Κουράστηκα να διαβάζω για το ίδιο θέμα ξανά και ξανά… βάρυνε το «μέσα μου», μπούχτισα!
Και βέβαια πρέπει να μας απασχολεί αυτό το σοβαρό θέμα και βέβαια πρέπει να μιλάμε και να υψώνουμε τον τόνο της φωνής μας πνιγμένοι από αγανάκτηση, γιατί βάλλεται η Πίστη μας.
Αλλά χάσαμε το μέτρο αδέλφια!
Πιστεύετε ότι ο Μεγαλοδύναμος, μας έχει αφήσει μόνους και έρημους στα νύχια και στις ορέξεις του πάπα; Μα τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα ο Θεός!
Δεν προδίδουμε εμείς το ποίμνιο, την Ορθοδοξία, δεν είμαστε εμείς οι φιλο – οικουμενιστές. Δεν φεύγουμε εμείς από την εκκλησία, από το «σπίτι μας», από τον Οίκο του Θεού, όσο κι αν το παλεύουν. Η πίστη μας είναι βαθιά ριζωμένη!
Αν διαβάσουμε τα λόγια του αγαπημένου μας αγίου Παϊσίου, του φωτισμένου Ευγένιου Βούλγαρη, και του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πατούσαμε πιο γερά στα πόδια μας και δεν θα μας έσκιαζε κανένας πάπας;
Ο άγιος Παΐσιος έλεγε: «Ο Κύριος όταν θα πρέπει, θα παρουσιάσει τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγορίους Παλαμάδες, που θα συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, για να ομολογήσουν την Ορθόδοξη πίστη και να στερεώσουν την Παράδοση, και να δώσουν χαρά μεγάλη στην Μητέρα μας Εκκλησία».
«Η πίστις δεν αλλάζει με τους καιρούς, δεν αλλοιούται από περιστάσεις, δεν μαραίνεται, δεν γηράσκει, αλλά μένει πάντοτε η αυτή και παλαιά και νέα» έγραψε ο φωτισμένος δάσκαλος και κληρικός Εὐγένιος Βούλγαρης.
«Εμείς πιστεύουμε ότι η Ορθοδοξία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Τέρμα, σε’ αυτό δεν γίνεται συζήτηση, και επομένως, οποιοσδήποτε πρεσβεύει τα αντίθετα μπορεί να λέγεται οικουμενιστής και επομένως να είναι αιρετικός». Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος 24/5/1998.
Η πίστη είναι Θεόσταλτο δώρο αδέλφια, διώχνει το φόβο, σώζει τον άνθρωπο. Ο Θεός, μας το προσφέρει με την αγάπη Του, αλλά από μας εξαρτάται αν θα το δεχτούμε ή όχι.
Και στα εύκολα, αλλά και στα δύσκολα γιατί είμαι άνθρωπος και δοκιμάζομαι «Διψά η ψυχή μου τον Κύριο και με δάκρυα Τον αναζητώ»… και συνεχίζω τον αγώνα μου γιατί η πίστη μου είναι η δύναμή μου!!
Μέλια.
Εικόνα από: proza.ru
το «σπιτάκι της Μέλιας»
