*Από το νέο βιβλίο: «ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ χώρα ζώντων – Σύγχρονες μορφές της ορθοδοξίας όπως τις έζησα»
Ευρισκόμενος προ έτους στη Γαλλία, στο Μοναστήρι της Αγίας Σκέπης, στο Busy, μου ζητήθηκε από τη Γερόντισσα Αιμιλιανή να μιλήσω για τον Γέροντα Αιμιλιανό. Αντί να πω δικές μου ιστορίες, τους είπα για τον σεβασμό και την εκτίμηση αγίων ανθρώπων, που γύρευε, με ποιες ευχές αγίων γονέων και προγόνων μου ευτύχησα να γνωρίσω και να πάρω την ευχή τους.
Τους είπα για τον άγιο έγγαμο ιερέα παπα-Δημήτρη Γκαγκαστάθη, που ευωδίαζε η Αγία Τράπεζα, όταν λειτουργούσε στην Εκκλησία των Ταξιαρχών στον Πλάτανο, το χωριό του κοντά στα Μετέωρα. Έκλαιγε από συγκίνηση, όταν μιλούσε για τον Γέροντα Αιμιλιανό, ενθυμούμενος τα συλλείτουργα μαζί του. Είχε διπλάσια ηλικία από τον Γέροντα Αιμιλιανό και όμως τον είχε για πνευματικό στο τέλος της ζωής του, που τον γνώρισα και εγώ.
Την ίδια μεγάλη εντύπωση μου έκανε ο σεβασμός και η εκτίμηση του παπα-Εφραίμ στα Κατουνάκια. Φως ο Γέροντας Αιμιλιανός, λαμπάδα από την γη εως ψηλά στον ουρανό. Διορατικός ο Γέροντας Εφραίμ, εντυπωσιάστηκε από τον Γέροντα Αιμιλιανό, όταν ο τελευταίος τον επισκέφτηκε στα Κατουνάκια, νεαρός τριανταπεντάρης.
Όπως ο Γέροντας Ιωσήφ, όταν πρωτογνώρισε τον παπα-Εφραίμ, κατάλαβε την προχωρημένη πνευματική του κατάσταση, έτσι και ο παπα-Εφραίμ, βλέποντας έναν ατσαλάκωτο και πεντακάθαρο νεαρό ιερέα, εντυπωσιάστηκε. Αισθάνθηκε, σαν πνευματικό ραντάρ που ήταν, πως έχει μπροστά του έναν μύστη της Θείας Χάριτος, που έχει εμπειρία νοεράς προσευχής. «Μωρέ, τι είναι αυτός;»,αναρωτιόταν ο παπα-Εφραίμ και συνδέθηκε μαζί του δια βίου.
Πάντα μου έκανε εντύπωση ότι ο Γέροντας Εφραίμ δεν είχε συναντηθεί με τον άγιο της Εκκλησίας μας Πορφύριο Καυσοκαλυβίτη, παρόλο που γνωρίζονταν κατά πνευματικό τρόπο και επικοινωνούσαν οι ψυχές τους.
Όταν έμαθαν πως κοιμήθηκε ο Γέροντας Πορφύριος στα Καυσοκαλύβια, το ‘πανε στον παπα-Εφραίμ.
«Κρίμα, Γέροντα, δεν τον πρόλαβες να γνωριστείτε πριν πεθάνει».
«Κι όμως τον πρόλαβα», απάντησε ο Γέροντας Εφραίμ…
…Θυμήθηκα μια επιστολή του αγίου Σέρβου Γέροντα πατρός Ιουστίνου Πόποβιτς στον παπα-Δημήτρη Γκαγκαστάθη. Τουζητούσε να του εξηγήσει ένα εδάφιο από την Αγία Γραφή, δεν θυμάμαι και καλά, μπορεί και να ήταν κάποιο πατερικό κείμενο. Ο παπ-Δημήτρης διέρρηξε τα ιμάτιά του, πως είναι δυνατόν αυτός ο μορφωμένος καθηγητής Πανεπιστημίου να ρωτά αυτόν τον αμόρφωτο ολιγογράμματο τελευταίο κληρικό της εποχής του, όπως αυτοαποκαλούνταν. Στη συνέχεια του έδωσε την απάντηση που γύρευε, «από την πείρα όμως της ζωής», όπως συνήθιζε να λέει.
Η επικοινωνία των αγίων! Μυστήριο πως λειτουργεί το Άγιον Πνεύμα…
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΙΤΕ: ⇒ ΕΔΩ
https://simeiakairwn.wordpress.com/
