Γέρων Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
(Απευθυνόμενος προς τον Πατριάρχη Αθηναγόρα)
- Παναγιώτατε, διακηρύσσετε urbietorbi, ότι «ουδεμία διαφορά χωρίζει τας δύο Εκκλησίας».
Συμπροσεύχεσθε μετ’ αντιπροσώπων αυτού και φέρεσθε προς αυτούς σχεδόν όπως και προς τους Ορθοδόξους Επισκόπους.
Πότε η Εκκλησία ημών συνηρίθμησεν ομού μετά των Ορθοδόξων Επισκόπων τους Επισκόπους των αιρετικών;
Δογματικής και κανονικής ακριβείας γλώσσαν ομιλείτε ή ευελίκτου διπλωματικής υποκρισίας;
Επίσκοπος είσθε ή διπλωμάτης;
Παναγιώτατε, Μυριάκις προτιμότερον να εκριζωθή ο ιστορικός της Κωνσταντινουπόλεως Θρόνος και να μεταφυτευθή εις έρημον τινα νησίδα του πελάγους, ακόμη δε και να καταποντισθή εις τα βάθη του Βοσπόρου, ή να επιχειρηθή έστω και η ελαχίστη παρέκλισις από της χρυσής των πατέρων γραμμής, ομοφώνως βοώντων: «Ου χωρεί συγκατάβασις εις τα της Πίστεως».
Και όμως η Νύμφη του Κυρίου δεν απέθανεν. Η Εκκλησία του Χριστού δεν εξηφανίσθη.
Συνεχίζει, τετραυματισμένη και καθημαγμένη ως ο Ιδρυτής αυτής, αλλ' αείζωος και ακατάβλητος, την δια μέσω των αιώνων πορείαν αυτής, φωτίζουσα, θάλπουσα, ζωογονούσα, σώζουσα.
Δεν θα αποθάνη λοιπόν αύτη και άν μετακινηθή και άν αποθάνη ο Οικουμενικός Θρόνος.
Ουδείς Ορθόδοξος εύχεται την μετακίνησην ή τον θάνατον του Οικουμενικού Θρόνου. Μη γένοιτο! Αλλά και ουδείς θα θυσιάση χάριν αυτού γιώτα έν ή μία κεραίαν εκ της Ορθοδόξου Πίστεως.
Αγωνίσασθε υπέρ αυτού πάση δυνάμει.
'Οχι απλώς έχετε δικαίωμα, αλλά οφείλετε να στηρίξητε αυτόν, το καθ' υμάς. Θυσιάσατε χάριν αυτού οτιδήποτε: χρήματα, κτήματα, τιμάς, δόξας, πολύτιμα κειμήλια, Διακόνους, Πρεσβυτέρους, Επισκόπους, ακόμη και τον Πατριάρχη Αθηναγόραν!
Έν μόνον κρατήσατε, έν φυλάξατε, ενός φείσασθε, έν μη θυσιάσητε: την Ορθόδοξον Πίστιν!
Ο Οικουμενικός Θρόνος έχει αξίαν και χρησιμότητα μόνον και μόνον όταν εκπέμπη παντού απανταχού της γης το γλυκύ και ανέσπερον της Ορθοδοξίας Φως.
Οι φάροι είναι χρήσιμοι εάν και εφόσον φωτίζωσι τους ναυτιλλομένους, ίνα αποφεύγωσι τους σκόπελους. Όταν το φως αυτών σβεσθή, τότε δεν είναι μόνον άχρηστοι αλλά και επιβλαβείς, διότι μεταβάλλονατι και αυτοί εις σκόπελους.
Παναγιώτατε, προχωρήσατε ήδη πολύ.
Η υπομονή χιλιάδων ευσεβών ψυχών, κληρικών και λαϊκών, συνεχώς εξαντλείται.
Διά την αγάπην του Κυρίου οπισθοχωρήσατε!
Μη θέλετε να δημιουργήσετε εν τη Εκκλησία σχίσματα και διαιρέσεις. Πειράσθε να ενώσητε τα διεστώτα και το μόνον όπερ κατορθώσητε, θα είναι να διασπάσητε τα ηνωμένα και να δημιουργήσητε ρήγματα εις εδάφη έως σήμερον στερεά και συμπαγή.
Σύνετε και συνέλθετε! Αλλά φευ!
Διηνύσατε πολύν οδόν. Ήδη «προς εσπέραν εστι και κέκλικεν η ημέρα...». Πως θα ίδητε τας χαινούσας αβύσσους, αφ' ων θα διέλθη μετ' όλίγον η ατραπός ήν οδεύετε;
Είθε, είθε ο πάλαι ποτέ «στήσας τον ήλιον κατά Γαβαών και την σελήνην κατά φάραγγαν Αιλών», να δευτερώση το θαύμα και να παρατείνη άπαξ έτι το μήκος της ημέρας, να ενισχύση έτι πλέον το φώς αυτής και να διανοίξη τους οφθαλμούς υμών, ίνα ίδητε, κατανοήσητε, επιστρέψητε.
Αμήν.
Σχόλιο Λόγου Φωτός: Σαν σήμερα μία 18χρονη κόρη μίλησε…. Μία κόρη απαράμιλλης εξωτερικής ομορφιάς και κυρίως πνευματικού κάλλους. Υπερασπίστηκε την αλήθεια του Χριστού... Το όνομά της Αικατερίνη.
Και όσο εκείνη μιλούσε, το Πνεύμα το Άγιο τη φώτιζε και ο Κύριος επιτελούσε σημεία θαυμαστά για να αντιλαμβάνονται όλοι, οι τότε παρευρισκόμενοι, ότι την κόρη αυτή την συνόδευε η δύναμις του Κυρίου...
Στο άκουσμά της και μόνο, εκατοντάδες άπιστοι φιλόσοφοι και στρατιώτες πίστεψαν και μαρτύρησαν. Η ίδια η Βασίλισσα και σύζυγος του διώχτη της, πίστεψε και μαρτύρησε. Τα ψεύτικα είδωλα ράγισαν, οι καρδιές μαλάκωσαν, οι ψυχές ανανεώθηκαν, οι άνθρωποι προτίμησαν το μαρτύριο...
Μη λέμε είμαι άντρας ή γυναίκα...Την ψυχή μας ζητούν, γι΄ αυτήν γίνονται όλα. Ας ξυπνήσουμε, ας αντιδράσουμε...Ας αποτελέσουμε ένα αχειραγώγητο ποίμνιο, ας ανατρέψουμε τα σχέδιά τους. Στο μέτρο και στο βαθμό που μπορούμε, οφείλουμε να πράξουμε το ελάχιστο.
Ακόμα κι αν η γη κι ο ουρανός ενωθούν....ο χριστιανός δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, λέει ο Όσιος Ισαάκ ο Σύρος.
Αν το επιτρέψει ο Κύριος, η πανθρησκεία θα γίνει…. Και το δόγμα θα αλλοιωθεί.. Και η Εκκλησία θα ‘ρθει μια μέρα που δεν θα θυμίζει πια εκκλησία...
Τώρα θα τα ζήσουμε όλα αυτά εμείς, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας; Κανείς δεν ξέρει....
Δεν θέλουν ούτε τα σπίτια μας ούτε τα λεφτά μας, την ψυχή μας θέλουν...Όλα γι'αυτήν γίνονται....Ας είμαστε πάντα έτοιμοι...
Κάποιοι θα δώσουν μαρτυρία εσωτερικά μαχόμενοι τον αόρατο πόλεμο των λογισμών και κάποιοι θα κληθούν να δώσουν φανερή ομολογία ενώπιον του Θεού, του διαβόλου και των ανθρώπων...
Σε όποια θέση βρεθεί η ψυχή μας οφείλει να κάνει αναφορά στην αλήθεια...Είτε κάποιος είναι κληρικός είτε μοναχός είτε λαϊκός είτε αγρότης είτε θεολόγος είτε νοικοκυρά....Την ψυχή μας ζητούν....
Ο Θεός να μας ανδρώνει για να φοβόμαστε μόνο Εκείνον που μπορεί να αναστήσει την ψυχή μας κι όχι τον Πονηρό που ζητάει να φονεύσει το σώμα μας...
Κι αν δεν μιλήσουμε εμείς, θα φωνάξουν και οι πέτρες!...
Ανοικτή επιστολή
Αρχιμανδρίτη Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου Προς Τον
Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη
Πηγή: Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου
https://logosfotos.blogspot.com
