Διανύοντας μιὰ περίοδο αὐξημένης κοινωνικῆς σύγχυσης καὶ ἀβεβαιότητας, γίνεται εὔκολα ἀντιληπτὸ πὼς ὁ περισσότερος κόσμος δὲν μπορεῖ πλέον νὰ ξεχωρίσει μὲ καθαρὴ ματιὰ τὸ ποιοὶ λειτουργοῦν ὑπὲρ καὶ ποιοὶ λειτουργοῦν κατὰ τῶν συμφερόντων του.
Ποιοὶ εἶναι οἱ ἥρωες τῆς ὑπόθεσης καὶ ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἐκμεταλλεύονται αὐτὴν τὴν κρίση γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν σκιώδη συμφέροντα, καθὼς καὶ ποιοὶ εἶναι οἱ «ἀποδιοπομπαῖοι τράγοι».
Ἡ σύγχυση δὲ αὐτή, φαίνεται πὼς ἔχει προχωρήσει ἀκόμα πιὸ βαθιά, μέσα σὲ λίγες μόνο ἑβδομάδες ραγδαίων ἐξελίξεων : ὁ περισσότερος κόσμος δείχνει νὰ μὴν ἔχει κἂν τὴν ἱκανότητα νὰ διαχωρίσει ΤΙ ΕΙΝΑΙ συμφέρον του καὶ τί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Σὲ ποιὸ πρόβλημα νὰ δώσει προτεραιότητα καὶ σὲ ποιὸ ὄχι.
Γιὰ τοὺς περισσότερους, προηγεῖται ἡ δημόσια ὑγεία. Γιὰ ἄλλους, προηγεῖται ἡ ἀποφυγὴ μιᾶς οἰκονομικῆς κατάρρευσης. Σὲ αὐτὴν τὴν κατηγορία βρίσκονται ἀκόμα καὶ ἀρχηγοὶ κρατῶν.
Γιὰ ἄλλους, προηγεῖται ἡ διαφύλαξη καὶ προστασία τῶν ἀτομικῶν δικαιωμάτων καὶ ἐλευθεριῶν.
Ἄλλοι πάλι, ἐπικεντρώνουν τὶς ὅποιες ἀντιρρήσεις τους στὸ μότο: «ὅταν θὰ βγοῦμε, θὰ λογαριαστοῦμε» καὶ δὲν γίνεται νὰ μὴν μᾶς θυμίσουν ἐκεῖνο τὸ ἀνέκδοτο μὲ τὸν «διεκδικητικὸ» καὶ...
«δυναμικὸ» σύζυγο, ποὺ ἀπαιτεῖ -ὡς νέος Τσε Γκεβάρα - ἀπὸ τὴ σύζυγό του, νὰ ὑπάρχει κάθε μέρα ζεστὸ νερὸ στὸ σπίτι, γιὰ νὰ πλένει (ὁ ἴδιος) τα πιάτα.
Εἴτε «λογαριαστοῦμε» ὅταν βγοῦμε, εἴτε ὄχι, οἱ διαρκεῖς ὑποχωρήσεις σὲ θεμελιώδη ζητήματα, οἱ περιορισμοὶ τῶν ἐλευθεριῶν, οἱ μεγάλες ἀλλαγὲς στὶς ζωές μας, συμβαίνουν ἤδη. Μέρα μὲ τὴ μέρα.
Ἄν δὲν ἀντιδράσουμε ἀπὸ τώρα, μὲ ὅσους (νόμιμους) τρόπους μας ἀπομένουν νὰ τὸ κάνουμε, τότε μπορεῖ καὶ νὰ μὴν ἔχει μείνει τίποτα ποὺ νὰ μᾶς ἐπιτρέπει νὰ «λογαριαστοῦμε», ὅταν βγοῦμε.
Ἡ Ἑλληνικὴ κυβέρνηση -ὅπως καὶ οἱ περισσότερες κυβερνήσεις παγκοσμίως αὐτὴ τὴ στιγμή - κινεῖται σαφέστατα στὸ «δόγμα» ποὺ ὑποστηρίζει πώς, γιὰ τὴν διασφάλιση τῆς δημόσιας ὑγείας, τὰ πάντα εἶναι ἐπιτρεπτά.
Κάθε νέο μέτρο, κάθε νομοσχέδιο. Ἀλλὰ καὶ κάθε «αὐτοκρατορικὸ» tweet ποὺ ἀποστέλλεται στὸ εὐρὺ κοινὸ καὶ ἀποφασίζει μὲ μία κίνηση τοῦ χεριοῦ, μὲ ἕνα κλίκ, ποιὸς εἶναι «ἐχθρὸς» τοῦ δημόσιου συμφέροντος, ποιὸς «ἀπειλεῖ» τὴν δημόσια τάξη καὶ ποιὲς «ἑστίες πιθανῆς μόλυνσης» πρέπει νὰ κλείσουν.
Ποιὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης πρέπει νὰ ἐνισχυθοῦν σκανδαλωδῶς, μὲ πακτωλὸ χρημάτων, γιὰ νὰ μεταφέρουν ἀναντίρρητα τὶς κυβερνητικὲς προσταγὲς καὶ ποιὰ μέσα πρέπει νὰ ἀγνοηθοῦν ἐπιδεικτικά.
Λίγες μόνο μέρες ἀφότου γιορτάσαμε τὴν Ἑλληνικὴ ἐπανάσταση τοῦ 1821,κατὰ τραγικὴ εἰρωνεία, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε πὼς τὸ μήνυμα τῆς Ἑλληνικῆς κυβέρνησης (καὶ πολλῶν ἄλλων κυβερνήσεων παγκοσμίως), συμπυκνώνεται σὲ ἕνα ἀνεστραμμένο: «Ἐλευθερία ἢ Θάνατος».
Δηλαδή, προτιμῆστε νὰ στερηθεῖτε οἰκειοθελῶς τὶς ἀτομικὲς ἐλευθερίες σας, γιὰ νὰ μὴν νικήσει ὁ ἰὸς καὶ ὁ θάνατος.
Παραχωρῆστε δικαιώματα, γιὰ νὰ κερδίσετε τὴν ζωή σας.
Ὑπακοῦστε σὲ ὅλα τὰ μέτρα περιορισμοῦ, γιὰ νὰ προστατέψετε τὸ μέλλον σας.
Ἀντὶ γιὰ Ἐλευθερία ἢ Θάνατος, ἐλευθερία ἴσον θάνατος...
Σὰν νὰ μὴν ἔφτανε αὐτὴ ἡ δυσοίωνη, θλιβερὴ καὶ ἐντελῶς σουρεαλιστική (ἂν)ἀντιστοιχία,ἀντιστοιχίᾳ τοῦ ἀφηγήματος τῶν κυβερνώντων, μὲ τὸ σύνθημα τῆς ἐπαναστάσεως, ἦρθε καὶ μιὰ ἀκατανόητη δήλωση ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ ἴδιου τοῦ Πρωθυπουργοῦ.
Μία δήλωση «χρωματισμένη» μὲ δανεικὰ «χρώματα» ἀπὸ τὸ ἔπος του 1821, ἡ ὁποία ἀνέφερε τὸ ἑξῆς: «μένουμε σπίτι. Σὰν ἐλεύθεροι πολιορκημένοι, ποὺ ἐπιλέγουν, ὅμως, νὰ εἶναι πολιορκημένοι γιατί εἶναι ἐλεύθεροι» (!).
Κάθε σχόλιο γι' αὐτὴν τὴ δήλωση, εἶναι μᾶλλον περιττό.
Ὅμως καὶ ὁ ὑπουργὸς Προστασίας τοῦ Πολίτη, κύριος Χρυσοχοΐδης, ἀνέφερε πώς: «ἡ τηλεόραση μεγέθυνε ἐλάχιστες μειοψηφίες στὶς παραλίες καὶ στὰ ἄλση» καὶ κατέληξε στὸ συμπέρασμα πώς: «Καλὰ ἔκανε ἡ τηλεόραση (!), γιατί ἡ πειθαρχία πρέπει νὰ εἶναι ἀπόλυτη. Οἱ πολῖτες πειθάρχησαν καὶ πειθαρχοῦν ὅταν ἀντιλαμβάνονται ὅτι τὰ προτεινόμενα εἶναι πρὸς τὸ συμφέρον τους. Εἶναι ὑποχρέωση τῆς πολιτείας νὰ τοὺς κάνει νὰ τὸ ἀντιληφθοῦν».
Ἔχουμε λοιπὸν νὰ κάνουμε μὲ μία δημόσια ἐπιβράβευση τῆς κατευθυνόμενης καὶ σκόπιμης παραπληροφόρησης ἀπὸ τὰ ΜΜΕ. Ἕνας ὑπουργὸς τῆς κυβέρνησης, παραδέχτηκε χωρὶς κανένα πλέον πρόσχημα, πὼς ἡ προπαγάνδα τῶν fake news, εἶναι κάτι τὸ θετικὸ καὶ θεμιτό, ὅταν συμφωνεῖ μὲ τὰ «αὐτοκρατορικὰ διατάγματα».
Ἄν ἐπιλέξουμε νὰ ἀφήσουμε πίσω, αὐτὸ τὸ πολιτικὸ καὶ κοινωνικὸ θέατρο παραλόγου, καὶ νὰ ἀγνοήσουμε τὸ στημένο σκηνικὸ ποὺ διαμορφώνεται, θὰ καταστεῖ σαφὲς πὼς ἡ μόνη οὐσία εἶναι μία:
Οἱ ζωές μας, ὅσο καὶ ἀσφαλεῖς νὰ εἶναι μὲ τὴν (ὁπωσδήποτε σπουδαία καὶ σημαντικὴ) συμβολή,συμβολῇ τῆς ἐπιστήμης, δὲν ἀξίζουν τίποτε ἂν στεροῦνται ἐλευθερίας. Πρέπει νὰ διαφυλάξουμε ὡς κόρες ὀφθαλμῶν καὶ τὴν ζωή μας καὶ τὴν ἐλευθερία μας, μὲ τὴν ἴδια προσοχή.
Κανένα εἶδος προπαγάνδας δὲν πρέπει νὰ μᾶς «ἐκπαιδεύσει» ἢ νὰ μᾶς συνηθίσει, νὰ βάζουμε στὴ ζυγαριά, τὴ μία ὑπέρτατη ἀξία εἰς βάρος τῆς ἄλλης.
Καὶ ἡ δημόσια ὑγεία νὰ προστατευθεῖ, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀπαιτήσουμε νὰ ἀνακτηθοῦν πλήρως, ὅσα δικαιώματα χάθηκαν.
Βλέπουμε πὼς ξεκίνησε νὰ δημιουργεῖται ἕνα ἐγχώριο καὶ παγκόσμιο κλίμα φόβου, μέσα στὸ ὁποῖο οἱ πολῖτες θὰ ἀσφυκτιοῦν καὶ ὑπὸ τὸ καθεστὼς τοῦ τρόμου, θὰ θέτουν ὡς ὕψιστη προτεραιότητά τους, μονάχα τὴ ζωή τους καὶ τίποτε ἄλλο.
Ἡ τρομοκρατία τῆς προπαγάνδας, ἔχει σκοπὸ νὰ τοὺς κάνει πρόθυμους νὰ ἀρχίσουν νὰ θυσιάζουν τὰ πάντα, ὅλα τὰ κεκτημένα δικαιώματα τους, στὸν βωμό της δῆθεν ἀσφάλειας ποὺ θὰ παρέχουν οἱ «κραταιὲς ἀγκάλες» τῶν κρατῶν.
Ὅποτε ἐξαπολύεται στὸν πλανήτη (εἴτε μὲ φυσικὸ τρόπο, εἴτε μὲ τεχνητὸ) ἕνας παγκόσμιος «μπαμπούλας» ὅπως ὁ COVID - 19, θὰ γινόμαστε στὸ ἴδιο ἔργο θεατές. Καὶ κάθε ἐπεισόδιο θὰ εἶναι χειρότερο ἀπὸ τὸ προηγούμενο.
Τὸ δόγμα τοῦ σόκ, θὰ εἶναι ἡ νέα παγκόσμια πολιτικὴ τῶν ἐθνῶν.
Μαστίγιο καὶ καρότο.
Θὰ δημιουργοῦν τὸ πρόβλημα καὶ μετὰ θὰ μᾶς ὁδηγοῦν πρὸς τὴν ἤδη ἑτοιμασμένη λύση.
sportime
