Του Νικόλαου Ανδρεαδάκη, μέλους του Συλλόγου Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών
Με την "πανδημία" του κορωναιου έχει πάρει έκτακτα μέτρα η κυβέρνηση στην Ελλάδα. Μερική απαγόρευση κυκλοφορίας, άδειοι οι δρόμοι, που κάποτε γιορτάζαμε την Ανάστασή του έθνους των Ελλήνων, οι άνθρωποι εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους, έκλεισαν και τις καρδιές τους...
Άλλαξε ακόμα και ο τρόπος που κοιτάζουνε τα μάτια τον μέχρι τώρα φίλο τους, τον αδερφό τους. Τον βλέπουν σαν υποψήφιο θύτη τους... Μήπως έχει την αρρώστια και μας κολλήσει... Οι άνθρωποι πλέον μιλάνε σε απόσταση ασφαλείας τριών μέτρων, ούτε λόγος βέβαια για εγκάρδια χειραψία πόσο μάλλον για αγκαλιά...
Άδειασαν οι αγκαλιές μας, άδειασε η ψυχή μας, άδειασαν οι εκκλησίες μας που γιορτάζαμε την Ανάσταση του ανθρώπινου γένους, βάλαμε τον Ιησού Χριστό στην άκρη, διότι άλλαξαν οι προτεραιότητές μας...
Προτεραιότητα τώρα είναι η γαστέρα μας, προτεραιότητα είναι τα τρόφιμα και τα χαρτιά υγείας... Γι' αυτό συνωστιζόμαστε 150 άτομα στο σούπερ μάρκετ να προλάβουμε.... Εκεί, βλέπεις, δεν κινδυνεύουμε να κολλήσουμε τον ιό... Βάλαμε το σούπερ μάρκετ και την τροφή του σώματος πιο πάνω από την τροφή της ψυχής και την Αθανασία της....
Δεν ήταν έτσι ο Έλληνας... ΠΟΤΕ στο παρελθόν δεν ήταν έτσι...
Μοιραία ο λογισμός με οδηγεί πίσω στο παρελθόν στους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Μεσολογγίου.... Ξημέρωνε Ευαγγελισμού... Σαν σήμερα... Ένα καμπανάκι σήμανε στο Μεσολόγγι να θυμίσει στους κλεισμένους τη μεγάλη γιορτή.... Κανένας όμως, δεν άφησε το πόστο του από τον Προμαχώνα να πάει να λειτουργηθεί. Μονάχα μερικά γυναικόπαιδα πήγαν στην εκκλησία. Παράξενη ήταν τούτη η αυγή. Ομίχλη είχε σκεπάσει ολόγυρα τον τόπο και η φρουρά το είχε για κακό σημάδι... Ο Κίτσος Τζαβέλας, πριν ο εχθρός αρχίσει την επίθεση του, κοιμόταν στο σπίτι του. Βλέπει στον ύπνο του μία μαυροφόρα γυναίκα να τρέχει σε αυτόν και να του φωνάζει:
Σώσε με!! Σώσε με!! Τρεις φορές την είδε: Παναγία μου!!! Ξεφωνίζει ο Τζαβέλας και πετιέται ολορθος!!! Τότε κατάλαβε ότι πρέπει να τρέξει για βοήθεια στο Μεσολόγγι. Βγαίνει έξω και, προσπαθώντας να μαζέψει τα παλικάρια του, τους λέει: "Ποιός από σας ωρέ είναι πατριώτης και χριστιανός, ποιος θέλει να χαρίσει τη ζωή του στην Πατρίδα και τη θρησκεία του Χριστού; Αδέλφια Έλληνες! Σήμερα γεννηθήκαμε, σήμερα θα πεθάνουμε για την πατρίδα και τη λευτεριά της. Μη σκιάζεστε Η Νίκη είναι του Σταυρού..."
Με αυτά τα λόγια πολέμησαν και κατατρόπωσαν τον εχθρό...
Ας μεταφερθούμε τώρα στον Μακεδονικό αγώνα, όπου ο καπετάνιος Τέλλος Άγρας, πριν βγουν να πολεμήσουν σε μία κρίσιμη μάχη, ρωτάει τα παλικάρια του: "Ποιοί από εσάς ωρέ είναι για ζωή και ποιοι για θάνατο;" "Όλοι για θάνατο μαζί σου καπετάνιε"!!!!Αυτή ήταν η απάντηση των παλικαριών..."
Ας μεταφερθούμε τώρα στη δεκαετία του 1940 εις τον Άγιον Όρος, όπου ο πατήρ Εφραίμ της Αριζόνα είναι δόκιμος μοναχός στην συνοδεία του Αγίου πατρός Ιωσήφ του Ησυχαστή. Εκεί λοιπόν του λέει ο Άγιος Ιωσήφ:" Εάν θέλεις παιδί μου να γίνεις μοναχός πρέπει να είσαι έτοιμος για θάνατο..."
Μοιραία καταλήγουμε λοιπόν στο εξής συμπέρασμα: Ο αυθεντικός Χριστιανός πρώτα γνωρίζει να πεθαίνει και έτσι κατόπιν μαθαίνει να ζει. Δεν υπάρχει ζωή αληθινή χωρίς αυτόν τον θάνατο. Ο Χριστός δεν ανασταίνει τους ζωντανούς, τους νεκρούς ανασταίνει. Γι' αυτό ΜΟΝΟ όσοι είναι έτοιμοι να κατέβουν στον τάφο, ΜΟΝΟ αυτοί μπορούν να προσμένουν Ανάσταση. Μόνο όσοι είναι έτοιμοι να τα χάσουν όλα για το Θεό, μόνο αυτοί μπορούν να κληρονομήσουν το παν, τα αιώνια αγαθά της βασιλείας των ουρανών.
Τούτες οι δύσκολες ημέρες που ήρθαν είναι αποτέλεσμα της αποστασίας και της κακίας μας. Όταν ένα κράτος ψηφίζει νόμους ενάντια στους νόμους του Θεού, αυτό είναι το αποτέλεσμα. Ας προσευχηθούμε με πόνο ψυχής στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να μας ελεήσει. Με ταπείνωση αλλά όχι με φόβο. Με αγάπη για το συνάνθρωπο αλλά όχι με δειλία. Με θυσιαστικό φρόνημα χωρίς συγκρίσεις και κατακρίσεις.
Καλόν παράδεισο να έχουμε.
ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ.
