Μοναχός Συμεών του Άθω
Κάποτε ένας γεωλόγος επέστρεφε από ένα ταξίδι μέσα από την έρημο στο στρατόπεδο του, αλλά έπεσε σε μια καταιγίδα, και άρχισε να περιπλανιέται στην άμμο.
Το νερό, που είχε μαζί , τελείωσε, και η δύναμή του μειώθηκε. Αναρριχήθηκε σε έναν αμμόλοφο και είδε μια μικροσκοπική όαση: μια πηγή, ένα άγριο χόρτο και χαμηλά θάμνους.
Ο γεωλόγος έμενε εκεί για αρκετές μέρες, τρώγοντας το τελευταίο φαγητό που είχε αφήσει.
Ήταν ήδη φοβισμένος να φύγει από το νερό, καθώς δεν ήταν σίγουρος αν είχε αρκετή δύναμη για να φτάσει στο στρατόπεδο ή, σε περίπτωση αποτυχίας, να επιστρέψει στην όαση .
Τότε σκέφτηκε και έκανε την τελική επιλογή: «είναι καλύτερο να πεθάνεις σε μια όαση παρά να περιπλανηθώ μέσα από τις άμμους». Αυτή η απόφαση θα την κρατήσω μέχρι το τέλος.
Και όταν αυτός ο άνθρωπος έχασε ήδη την ελπίδα της σωτηρίας, οι οδηγοί ενός τροχόσπιτου που τον διέκριναν τον παρατήρησαν και τον έσωσαν.
ΜΟΝΑΧΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΑΘΩ
Πηγή: Άπαντα Ορθοδοξίας
το «σπιτάκι της Μέλιας»
